એ ખિસે એમની પેઢીમાં એક કોડી નહોતી. પણ પેઢીમાથી મેક
એક દાડીને બેંકના ઉપર સાતો રૂપિયાના ચેક લખી આપે
અને કહ્યું કે બેંકમાં જારે ખાતે રૂપિયા જમા નથી. આ ગે
ચેપ મહાશયને આપીને કહેજો કે ઠાલે સાડાઅગિયાર વાગ્યા પ
આ ચેકને બેંકમાં માલે નહીં. હું આજના દાડામાં ગમે તેમ કરીને
જેમાં રૂપિયા ખરીશું.' આ પેલિસ સાઇન્સપેકટર એ મુ
૩મામાં છુટી ગયો. દાકાર્ટ નથી તેને સા માફ કરવામાં આવે
અને એણે સાતને બદલે ચાર દિવસમાંજ વિદ્યાસાગરના રૂપિયા પાણ
શી દીવા.
..
પાતાની મંદ પ્રકૃતિના દિવસોમાં વિદ્યાસાગર લલ્યુા દિવસે કે રણ
નામના ગામમાં વા હતા ત્યાં એક ત્રિસ નદી તીર ક
કરતા એમણે એક ખાને ખેળામાં ભાળકને લતે કરતી એ
હેરાને જોતાં જેતા વિદ્યાસાગરની ષ્ટિએ બાળકના પગ ઉપર પડી.
હેના બન્ને પગની આકૃતિ બરાબર નહાતી. કારણ પૂછ્તાં માલૂમ
કહ્યું કે જન્મયીતો બન્ને પગ બરાબર હતા પણ પાછળથી કો
રાગને બંધે એક પમ દિવસે દિવસે ઝુ તો ય છે. એ કે
વિદ્યાસાગરના પ્રશ્નના જવાબમાં એ પગે કહ્યું કે એના મા બાપે
પોતાની શક્તિ અનુસાર પણ દવાદાર કર્યા છે. પણ રાગ જરાયે મઢ
નથી, વધતાજ જાય છે. વિદ્યાસાગરને લાગ્યું કે એ
લઇ જવાય તે રાંના પ્રવીણ ડાકટરની દવાથી કાંઇ
તેથી એમણે કરાનાં મા બાપને પણ આગ્રહ કરીને કલકત્તા મેક
ક્યા. તેમના સંતુષાના ખાવાપીવાના પાદરના બધા બંદોબસ્ત
પતે કરી આપ્યા. એ લોકા ઋચાર મહિના રા. અને તેમના
ખર્ચના ચારને પાંચસે રૂપિયા વિદ્યાસાગરે પોતાના ધમાંથી આપ્યા.
એ કાનો પગ સુચા નિહ પણ એથી વધારે શ્રીગુ થતાં અટકો
રાગ મળ વા નહિ એજ એ બાળકને લાભ થા. લેકાના
શાને કલકતા
કાયદો થશે.