અખેગીતા/કડવું ૧૯ મું - સ્તુતિ કરતા જીવની બ્રહ્મ સાથે એકતા
| ← કડવું ૧૮ મું - બ્રહ્મવસ્તુ નિરૂપણ -૨ | અખેગીતા કડવું ૧૯ મું - સ્તુતિ કરતા જીવની બ્રહ્મ સાથે એકતા અખો |
કડવું ૨૦ મું - શિવમાં જીવનું તત્ત્વારોપણ → |
અખેગીતા/કડવું ૧૯ મું - સ્તુતિ કરતા જીવની બ્રહ્મ સાથે એકતા.
વખાણે વિગતે કરીને, આપે કહે આપે સુણે;
જેમ ગારુડી [૩] મોહરવિષે [૪], સ્વર દીએ ને ભાષા ભણે. ૧
સ્વામીપિંડમાંહે તે જીવક્યાંથો [૫] અને જીવનેક્યાંથો પિંડ,
એ ચલણ-વલણચિદ્રૂપ[૬] તાહરી,આપમાંહેથી મંડપ. ૨
તું તે હું ને હું તે તું, ધ્યેય ધ્યાતા તું રામ;
ઊંડું વિચારી આપ નિરખે, આપે આયનાનાં કામ. ૩
છો કૈવલ્ય સ્વામી તમો, દિશો ઇશ્વર માયાજીવ;
એ ત્રણ પ્રકારે થાઓ તમે, પણ સ્વભાવે તમે શિવ. ૪
અણછતી અજા તમારી, અંગીકૃત-સરખી [૭] અશી;
તે મધ્ય પડિયું ધામ તમારૂં,ત્યારે ઇશ્વર થઇને વિલસી. ૫
તે ઇશ્વરના ઐશ્વર્યવિષે, અનંત જીવ ઉપજે સમે [૮];
ચૈતન્ય ચાલ્યું આવે તમારૂં, તેમ તેમ માથા પરવરે[૯] ૬
જેમ કાચનું મંદિર રચ્યું,નીલ પીત શુભ્ર[૧૦] શ્યામનું;
જે ઉપર તપ્યો સૂર [૧૧] જ્યારે, ત્યારે વિચિત્ર રૂપ થયું ધામનું. ૭
કૈવલ્ય સૂરજ તપે સદા, માયા તે મંદિર કાચ,
ઇશ્વર નામ તેહનું, ભાઇ જીવ થઇ માન્યું સાચ. ૮
અધિષ્ઠાન [૧૨] તે તમે સ્વામી, તેણે એ ચાલ્યું જાય;
અણછતો જીવ હું હું કરે,પણ ભેદ ન પ્રીછે પ્રાય [૧૩] ૯
કહે અખો તમે નાથ નિર્ગુણ, થયા સગુણ વિષે જંતને;
એ કલા તમારી પ્રીછવા, જીવ સેવે હર-ગુરુ-સંતને. ૧૦