કલાપીનો કેકારવ/તે મુખ
| ← ત્હારાં આંસુ | કલાપીનો કેકારવ તે મુખ કલાપી |
એ ચ્હેરો → |
તે મુખ
લજ્જાળુ નયનો ઢળતાં કો,
આંખલડી ભીની બનતાં કો,
પ્રેમ તણી વાતો સુણતાં કો,
એ મુખડું નજરે તરવરતું !
એ મુખડું તો કાજળ મ્હારૂં,
સૌ ભાવોનું પ્યાલું પ્યારૂં,
એ વિણ કોને ક્યાં સંભારૂં ?
એ મુખડું નજરે તરવરતું !
૨૯-૩-૧૮૯૭