કહે અખો સહુને વિષે,માન હોય મહંતને[૧];
એ ઉત્કૃષ્ટદશાને તેજ પામે, જે સેવે હરિ-ગુરુ-સંતને. ૧૦
કડવું ૧૬ મું - જીવન્મુકતનો મહિમા - ૨
સન્મુખ રહે કલ્પાંતકાળે, મહાપુરુષ મોટી દશા;
તે અન્ય દેહની પરે જાણે, જે માંહે પોતે વશ્યા. ૧
પોતાનો દેહ આદ્ય દેઈને, મોથ્યા દેખે સર્વને;
ચૈતન્ય તો સઘળેજ સરખું, તો કોણ ધરે દેહગર્વને[૪] ૨
કીટ પતંગ બ્રહ્માલગે, પૂરણ દેખે આતમા;
દૃષ્ટતત્ત્વ[૫] ઉપનું જ્ઞાન જેહને, તે ભૂલા ન પડે ભાંત્યમાં[૬]; 3
જન્મઅંધ જેમ રૂપને, જાણે નહિ નિરધાર;
અધાસ[૭] નહિ તેહને દેહવિષે, સુણે શબ્દના ભણકાર[૮]. ૪
તેમ જ્ઞાતાને પિંડજ નહિ, નહિ ત્યાં પરને આપ;
દેહદર્શી[૯] જે હોય ભાઇ, તેહને તો પુન્ય ને પાપ. ૫
જેમ અંજનવિદ્યા[૧૦] હોય જે કને, તે જ્યાં ત્યાં દેખે ધન;
વિદ્યાવિના ઘર- મધ્ય દાટ્યું, ન જાણે કો જન. ૬
ધનદર્શી જેમ ધન દેખે, પણ મધ્ય ન દેખે ભોમ્ય;