પારિજાતક[૧] પાસે અરણી[૨], મહાકવિ આગ હું નથી[૩]. ૨
ગરુડ આગળ યથા કુરરી[૪], સાગર આગળ કૂપ;
મેઘ આગળ યથા ઝાકળ, ક્યાં તેલ ને ક્યાં તૂપ[૫]. ૩
બાવનાચંદનબેહેક[૬]-આગળ, કશો શોભે કરીર[૭];
કશું નીર નવાણનું, કિન્હાં રસકૂપિકાનું[૮] નીર. ૪
પારસના પરતાપઆગળ, અન્ય વિદ્યા કોણ માત્ર;
$$ ક્ષુદ્ર દેવૌપાસના, જેને કરે અક્ષયપાત્ર.[૯] ૫
એહવા કવિજન ગ્રંથ આદે, ગલિત[૧૦] વચન બોલતા હવા;
કહું કોપ ક્રોધ કરો રખે, હીંડીશ બાલક-બુધ્ધિ બોલવા. ૬
તેણે ગ્રંથ પહેલું એમ જાણવું, અમો મગણ જગણ નથી જાણતા;
તુક[૧૧]ચોઝ[૧૨] ચાતુરી ઝડઝમકો, અમો લહ્યા વિના નથી આણતા.
એમ ગલિતપણે ગરુઆ થયા, કરુણા ઉપજાવી કવિજને;
હું એટલું જ કહીને સ્તવું, જો કવિ જાણો મુજને. ૮
હું તો જેમ દારૂફેરી[૧૩] પૂતળી, ચાળા કરે અપાર;
પણ કાષ્ઠમાંહે કાંઇ નથી, એ તો કલ ચાંપે સૂત્રધાર[૧૪]. ૯
કહે અખો સહુકો સુણો, એમ સમઝો નિજ તંતને[૧૫];
ઇચ્છો પરમપદને પામવા, તો સેવો હરિ-ગુરુ-સંતને. ૧૦
પૃષ્ઠ:Akhegita.pdf/૪
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે