કડવું ૩૯ – સદ્ગુરૂનું માહાત્મ્ય.
સંત સયાણા મહાપદ જાણેજી, તે આપ ન દેખે અન્ય શું વખાણેજી
આપ અણચવ્યું તે પ્રમાણેજી, ગુણ-નિર્ગુણને ઉરમાં નાણેજી. ૧
ગુણ નિર્ગુણ કાંઈએ નથી, સમતત્ત્વ સમજ્યા સહી;
પ્રાયે નહીં તેહને પરાભવ શ્યાનો, રજ્જુ[૧] નહીં તો શ્યો અહિ[૨]. ૧
એતો અણછતાને અણછતું, ભાસ્યુંતું ભરમે કરી;
તે યથારથ જેમ તેમ થયો, પ્રાયે જેમ છે તેમ હરિ. ૨
રિપચકેરૂં પેખવું, તે મરીચિજલવત[૩] સદા;
તે ઉલેચે ઓછું ન થાય, સમજે શ્રમ ગયો તદા[૪]. ૩
સમજે સાધન થાએ સઘળાં, પાર આવે પંથનો;
જેમ રંચકવહ્નિ વન દહે, તેમ મહાવિચાર મહંતનો. ૪
એ અંધધંધ[૫] ત્યારે ટળે, જ્યારે ગુરુગમ હોએ ખરી;
બ્રહ્મવેતા મળે જ્યારે, ત્યારે જ મન બેસે ઠરી. ૫
સદ્ગુરુ વિના બહુ મળે કાચા, આપ ઉધોત[૬] થયા વિના;
સંગ-સંગ પ્રતાપ મોટો, અવયવ ફરી જાય જંતના. ૬
જેમ શરદકાલે અંબર[૭] ઓપે, નીર નિર્મળ હોય ઘણું;
સદ્ગુરુ સંત પ્રતાપ પાયે, એહવું કરે મન જંતતણું. ૭
ભવદુઃખ વામે મહા સુખ પામે, આંતરથી આમય[૮] ટળે;
જીવશિવ તે એમ હોય, જેમ સરિતા[૯] સાગરમાં ભળે. ૮
