‘uછે પી જdlષી બન્યા નો છે ને “A', એ - મીન ‘મf \, છે મી છે એ તો જો નો છે , જ ) હA *** ૧ ", Nયા તે "|""લ ૧}ને શા+//wી વી કે " 2 નોની છે . શા પછી તેણે સંપૂર્ણ ખામોશી સાચવીને સાથીઓને કહ્યુ, "એન અબંધ છોડી દો જોઉં."
"હવે એના હાથમાં એક્ બંદૂક આપો."
"હવે તમે સૌ અહીંથી ચાલ્ય અજાઓ. હુ અન્ એતે બેઉ એકલા બેસીને દારુ પીશું. હું જો માર્યો જાઉં તો એને તમે મોકળો કરજો. બસ, જાઓ હવે."
હુકમો મળતા ગયા તે મુજબ અમલ્ કરીને સાથીઓ ઘોડે ચડી ત્યાંથીદૂર્ દૂર્ ચાલ્યા ગયા. બહારવટિયો અને દુશ્મન્ બે જ્ રહ્યા,.
દુશ્મન્ છૂટો છે. એના હાથમાં ભરેલી પિસ્તોલ છે.
રોમાનેતીના હાથષા કશું હથિયાર નથી, એ તો પ્રથમથી જેમ બેઠો હતો તેમ્ જ્ બેસી રહ્યો. પલાંઠી પણ્ એણે બદલાવી નથી. દાગલબાનજે જાણે કંઈક્ કહેવાની એની ઈચ્છા હતી.
એકાએક કાસ્ટીગ્લીઓની ખડક પરથી નીચે ઊતરી પડ્યો. એની પિસ્તોલમાંથી ધડ ધડ ધડ ત્રણ-ચાર ગોળીઓ છૂટી.
રોઆનેતી પણ એની વાંસોવાંસ નીચે ખાબકી પડવો. એક જ પલ – અને દગલબાજ્ ઘોડો પલાણીને નાસી છૂટત. પણ એનો એક પગ હજુ પેંગડામાં હતો ત્યાં જ બહારવટિયાએ નીચે ગબડીને ઉપાડી લીધેલી બંદૂકમાંથી એક ભડાકો થયો. વિશ્વાસઘાતી જુવાનના કલેજા સોંસરવી ગોળી નહાઈ-ધોઈને ધ્રોપટ નીકળી ગઈ.
સાથીઓ મારતે ઘોડે આવી પહોંચ્યા.
જુવાનની લાશ સામે ઠંડીગાર આંગળી ચીંધાડીને બહારવટિયાએ કહ્યું : "આને એને કુટુંબીઓ પાસે લઈ જઈને સોંપી આવો. કહેજો કે એ વિશ્વાસઘાતી તો હતો, પણ તે ઉપરાંત નામર્દ હતો. હજુ તો મારા ઘથ ખાલી હતા ને હું એની સાથે વાત કરી રહેલો હતો. ત્યાં જ એણે મારા ઉપર ગોળીઓ છોડી હતી."
આ બનાવે બહારવટિયાના બાકીના સાથીઓનાં હૈયાં પર એવું જાદુ છાંટી દીધું કે પછીનાં વર્ષોમાં એક પણ ખૂટામણનો પ્રસંગ નહોતો બનવા પામ્યો. એ છાપ માણસાઈની હતી.
"હું શરત કરું છું કે હું એકલો બહારવટિયાને પૂરો પડીશ."
એજોસિયો ગામની મુલાકાતે આવેલી એક ફરાન્સી ફોજના કપ્તાને એક દિવસ એ રીતે પેતાની મૂછ મરડી, એણો સમજ પાડી કે "તમે ટુકડીઓની ટુકડીઓ મોકલો છો એટલે ભેટંભેટા થતા નથી, માટે કારી ફાવતી નથી, જુઓ હું એકલે હાથે પૂરો પડું છું."
આ ભડના દીકરાએ બહારવટિયા સાથે મુલાકાતની માગણી મોકલી, પોતાને મળવા
માગનારા અનેકને રોમાનેની ખાનદાનીની રીતે મુલાકાતો આપતો હતો, એમાં એ વીરતાનો