હાથીલાનો નાશ
રૂક્કો મેળવીશ. તું ધીરજ ધરજે, તારા મહિયરનો માર્ગ ફરી વાર ઊઘડી જશે.' પોતે પોતાના શૌર્ય પર કાબૂ ન રાખી શક્યા એ મુદ્દાને રા' રોળીટોળી નાખતા હતા.
'ભાઇ તો બાપડો ડુંગરાનું બાળ છે. એને કાંઇ પરવા છે? એ તો આપના ગયા પછી બે વાર આવી ગયો કે મારે વળી રાજ શાં ને પાટ શાં? મારું એ કામ નહિ. મારે તો ભાઇબંધી પહાડની ને રત્નાકરની. હું ત્યાં-હાથીલે તો ભૂલેચૂકે ય નહિ જાઉં.'
'ઓહો ! બે વાર આવી ગયો!' એટલું બોલીને રા' સ્હેજ ખમચાયા. પછી એણે પોતાનો કશોક વિચાર દબાવી દઇને કહ્યું -
'એટલે જ એને ઠેકાણે લાવવાનો એક જ માર્ગ છે : એક ક્ષત્રિયરાજાની કન્યા પરણાવી દઇએ, એના મનમાં રાજવટનો કોંટો ફૂટશે.'
'તજવીજ કરાવો છો?'
'નાગાજણ ગઢવીને રજવાડે વિષ્ઠિ કરવા મોકલ્યા છે.'
એ સમાચારથી કુંતાદેનો શોક ઊતારવા લાગ્યો હતો, ને રા' ઊંચી ગોખ-બારી પર દૃષ્ટિ ઠેરવી એકી ટશે જોઇ રહ્યા હતા.
'શું વિચારો છો?' કુંતાએ પૂછ્યું.
'સાચું કહું?'
'કહો તો સાચું જ કહેજો.'
'મારે આજ એક દીકરી હોત-વીવા કરવા જેવડી!'
'તો?' 'તો હું જ એને જમાઇ કરત.'
'પણ અમારૂં તો ભાઇબહેનનું સગપણ.'
