એકતારો/ગરજ હોય તો આવ ગોતવા
| ← નગરની રોશની નિરખવા નીકળ્યાં | એકતારો ગરજ હોય તો આવ ગોતવા . ઝવેરચંદ મેઘાણી |
એક પરદેશી હતો મુખરડો → |
ગરજ હોય તો આવ ગોતવા
હું શીદ આવું હાથ હરિ!
ખોજ મને જો હોય ખેવના
હું શીદ સ્હેલ ઝલાઉં હરિ!—ગરજ૦ ૧
ગેબ તણી સંતાકુકડીમાં
દાવ તમારે શિર હરિ !
કાળાન્તરથી દોડી રહ્યા છો
તોય ન ફાવ્યા કેમ હરિ !—ગરજ૦ ૨
સુફીઓ ને સખી–ભકતો ભૂલ્યા,
વલવલીઆ સહુ વ્યર્થ હરિ !
'સનમ ! સનમ !' કહીને કો રઝળ્યા,
કોઈ 'પિયુ ! પિયુ !' સાદ કરી—ગરજ૦ ૩
પોતાને પતિતો દુષ્ટો કહી
અપમાને નિજ જાત હરિ !
એ માંહેનો મને ન માનીશ,
હું સમવડ રમનાર હરિ !—ગરજ૦ ૪
તલસાટો મુજ અંતર કેરા
દાખવું તો મને ધિઃક હરિ !
પતો ન મારો તને બતાવું
હું–તું છો નજદીક હરિ !—ગરજ૦ ૫
મારે કાજે તુજ તલસાટો
હવે અજાણ્યા નથી હરિ!
હું રીસાયલ ને તું મનવે
વિધવિધ રીતે મથી હરિ!—ગરજ૦ ૬
પવન બની તું મારે દ્વારે
મધરાતે ગુમરાય હરિ !
મેઘ બનીને મધરો મધરો
ગાણાં મારાં ગાય હરિ !—ગરજ૦ ૭
વૈશાખી બળબળતાં વનમાં
દીઠા ડાળેડાળ ભરી
લાલ હીંગોળી આાંગળીઆળા
તારા હાથ હજાર હરિ !—ગરજ૦ ૮
માછલડું બનીને તેં મુજને
ખોળ્યો પ્રલયની માંય હરિ
હું બન્યો કાદવ, તું બની ડુક્કર
રગદોળાયો, શરમ હરિ !—ગરજ૦ ૯
પથ્થર લક્કડ પશુ પંખી થૈ
નજર તમારી ચુકાવી હરિ !
માનવ થઇ પડું હાથ હવે, તો
જગ કહેશે, ગયો ફાવી હરિ—ગરજ૦ ૧૦
લખ ચોરાશીને ચકરાવે
ભમી ભમી ઢુંઢણહાર હરિ !
ડહ્યો થૈ કાં દાવ પૂરો દે,
કાં તો હાર સ્વીકાર હરિ!—ગરજ૦ ૧૧