કલ્યાણિકા/માયાની લગની
| ← ઉરની ભરતી | કલ્યાણિકા માયાની લગની અરદેશર ખબરદાર |
પડછાયા → |
માયાની લગની
• રાગ ભૈરવી — તાલ દાદરો •
તારા મનને છે માયાની લગની રે,
જીવ ! ક્યાં લગી આશ એ જગની ?-(ધ્રુવ)
માયા છે માતા ને માયા છે પત્ની, માયાએ સર્જ્યો સંસાર;
અદ્ભૂત ભેદ ભર્યો ભવ એવો નાચે એ માયાને તાર :
એ તો તારા મહા મીઠી ઠગની રે :
જીવ ! ક્યાં લગી આશ એ જગની ?-તારા₀ ૧
પીંછી નથી, નથી રંગ કે પાટી, નથી અંગુલિ કે હાથ :
મેઘધનુષ્ય ઘડી ઝળી ઊડે, એવો છે માયાનો સાથ !
દસે દિશા એ બાંધી લે દ્દ્ગની રે :
જીવ ! ક્યાં લગી આશ એ જગની ?-તારા₀ ૨
અદ્ધર હિંડોળો એ માયાનો ઝૂલે, બેસે સકળ જીવ માંહ્ય ;
સ્વર્ગ, નરક ને મૃત્યુલોકે ચઢી ચાકે એ ઝોલાં ખાય !
પડે ગમ નહીં સતમારગની રે :
જીવ ! ક્યાં લગી આશ એ જગની ?-તારા₀ ૩
તારકદ્વીપ શું ઘર અજવાળે ? ચાંદાપોળી ભાંગે ભૂખ ?
સ્વર્ગગંગાજળે મુખ શું ધોવાશે ? મળશે શું માયાથી સુખ ?
મૃગજળથી બુઝાશે શું અગ્નિ રે :
જીવ ! ક્યાં લગી આશ એ જગની ?-તારા₀ ૪
નભકુસુમે જઈ ભ્રમર બંધાયો, દહાડે થયો તમભાસ :
આત્મ અનાત્મનો થાય વિવેક ત્યાં છૂટે ત્રિગુણની ફાંસ :
તજી દે ભ્રમણા ડગડગની રે !
જીવ ! ક્યાં લગી આશ એ જગની ?-તારા₀ ૫
જન્મ ને મૃત્યુની વચ્ચે છે જીવન, સિંધુની ઊર્મિનું ફીણ !
મીણબત્તીમાં અદ્દલ જે જળે તે જ્યોતિ નથી કંઈ મીણ :
માની બેઠો તું જે અતલગની રે,
જીવ ! જૂઠી તે માયા છે જગની ! - તારા₀ ૬