કાનુડે વનમાં લૂંટી, સખી !

અખંડ વરને વરી
મીરાંબાઈ



કાનુડે વનમાં લૂંટી, સખી !

કાનુડે વનમાં લૂંટી સખી !
                    મુને કાનુડે વનમાં લૂંટી.

હાથ ઝાલી મારી બાહ્ય મરોડી,
                    મોતીની માળા તૂટી.

આગળથી મારો પાલવડો સાહ્યો,
                    મહીની મટૂકી ઝૂંટી.

પાછળ પડે તેનો કેડો ન મૂકે,
                    નાસી શક્યાં નહીં છૂટી.

બાઇ મીરાં કે પ્રભુ ગિરિધર નાગર,
                     કહીએ તો લોક કહે જૂઠી.