જેને રામ રાખે રે
| જેને રામ રાખે રે ધીરો |
પદ ૨૧ મું
જેને રામ રાખે રે, તેને કુણ મારી શકે?
અવર નહીં દેખું રે, બીજો કોઈ પ્રભુ પખે. - જેને૦
ચાહે અમીરને ભીખ મગાવે, ને રંકને કરે રે રાય,
સ્થલને સ્થાનકે જળ ચલાવે, જળ સ્થાનકે સ્થલ થાય;
તરણાનો તો મેરુ રે, મેરુનું તરણું કરી દાખવે. - જેને૦ ૧
નીંભાડાથી બળતાં રાખ્યાં, માંજરીનાં બાળ,
ટિટોડીનાં ઈંડાં ઉગાર્યાં, એવા છો રાજન રખવાળ;
અંત વેળા આવો રે, પ્રભુ તમે તેની તકે. - જેને૦ ૨
બાણ તાણીને ઊભો પરઘી, સીંચાણો કરે રે તકાવ,
પારઘીને પગે સર્પ ડસિયો, સીંચાણા શિર ઘાવ;
બાજ પડ્યો હેઠો રે, પંખી ઊડી ગયાં સુખે. - જેને૦ ૩
ગજ કાતરણી લઈને બેઠા, હરજી તો દીનદયાળ,
વધે ઘટે તેને કરે બરાબર, સૌથી લે સંભાળ;
ધણી તો ધીરાનો રે, હરિ તો મારો હીંડે હકે. - જેને૦ ૪