ન્હાના ન્હાના રાસ/વેણ

← ઝીણા ઝીણા મેહ ન્હાના ન્હાના રાસ - ભાગ ૧
વેણ
ન્હાનાલાલ કવિ
દંશ →


૪૭
વેણ



આકાશ ઉભું ધરી ઉદયાચળ થાળમાં;

આકાશે નાખ્યું મ્હેં વેણઃ
વેણ મ્હારૂં નન્દવાણું રે.

પ્રારબ્ધ આવ્યું ભરી ફૂલડાંની છાબડી;
ફૂલડાંનું નાંખ્યું મ્હેં વેણઃ
વેણ મ્હારૂં નન્દવાણું રે.

ઉતરી વિધાત્રી લઇ કુંકુમકંકાવટી;
કુંકુમનું નાંખ્યું મ્હેં વેણઃ
વેણ મ્હારૂં નન્દવાણું રે.

દેવી પધાર્યાં, હતી રસભીની આંખડી;
રસ કેરૂં નાંખ્યું મ્હેં વેણઃ
વેણ મારૂં નન્દવાણું રે.

વેણ નન્દવાણું, સૌભાગ્ય નન્દવાણું;
મ્હારૂં એક અદ્વિતિય વેણુઃ
વેણ મ્હારૂં નન્દવાણું રે.