ન્હાના ન્હાના રાસ - ભાગ ૩/સૌન્દર્યના દેશ

← સોહાગિયા ન્હાના ન્હાના રાસ - ભાગ ૩
સૌન્દર્યના દેશ
ન્હાનાલાલ કવિ
હરિ આવોને →


૧૬, સૌન્દર્યના દેશ


હો સાજન! ક્ય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ?

દિલને રમાડે, દૃષ્ટિ રીઝાવે,
આત્માને અમૃત પાય;
યુગયુગનાં આયુષ સરજે, ને
વિશ્વ સકળને વ્હાય:
સાજન ! કય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ?
કય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ?
હો સાજન ! કય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ?

અંગ ત્રિભંગ, અનંગ સરિખડો,
ફૂલડાં શો વદનવિલાસ;
નયન હસે નેહનીતરતા જ્ય્હાં,
હૈયાનાં હુલસે હાસઃ
સજની ! ત્ય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ,
ત્ય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ,

હો સજની ! ત્ય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ.

ફૂલ ઉગ્યું એક દિલને સરોવર,
ફોરતું અજબ પરાગ,
પર્વતશિખરે ઉડતો મધુપ એ:
ક્ય્હાંથી જાગ્યા અનુરાગ?
સાજન ! કય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ?
કય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ ?

હો સાજન ! કય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ?


વીજળી ઉડે, કોઈ મેઘ ઝીલે, ને
ફફડાવે રસભીની પાંખ;
પ્રીતમપ્રિયના પ્રારબ્ધ ઘડે જ્ય્હાં
ચાંદાસૂરજની સાખ
સજની ! ત્ય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ
ત્ય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ,
હો સજની ! ત્ય્હાં છે સૌન્દર્યના દેશ