આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૩૪૬:ક્ષિતિજ
આખા દેહને આનંદથી ભરી દેતો ન હોય !
એ તારાઓનાં ઝૂમખાં નીચે ગોળાકાર ઘુમ્મટ સરખું આસમાન
પૃથ્વી પાર ઊતરી જતું હતું.
ત્યાં શું હશે ? ક્ષિતિજમાં ?
ઉલૂપી અને ક્ષમાએ પરસ્પર સામે જોયું. ચમકતી આંખોના
ઊંડાણમાં શું શું હશે ?
માનવીનું હૃદયાકાશ પણ ક્ષિતિજમાં ઊતરી જાય છે !
વહાણને એક ઝોલો લાગ્યો. સુકાને જરા માર્ગ બદલ્યો. જરા સરખા
સુકાનફેરથી સેંકડો ગાઉના વળાંક વાળી લેવાય છે.
હતા.
જીવનનું સુકાન નહિ હોય ?
ક્ષિતિજમાં સંતાયું પણ હોય !
પણ ક્ષિતિજમાં તો એક ગીતના ભણકારા ક્ષમાને સંભળાયા કરતા
‘અય ગુલામ ! બંધન તોડ.’
સંસ્કારઘમંડ પણ બંધનરૂપ કેમ ન હોય ?
