આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
મતાગ્રહ અને સ્વાતંત્ર્ય
૧૩૫
બાળક: “પણ તેં નથી કહ્યું કે બોલાવું ત્યારે આવજો ? એકે વાર તેં અમને બોલાવ્યા તો નથી !”
×××
બા: “જો કેવી ખરાબ ટેવ છે ! ખાતાં ખાતાં પાણી ઢીંચ્યું.”
બાળક: “પણ બા, શાક તીખું લાગે છે તે મોઢું બળે છે.”
મતાગ્રહ અને સ્વાતંત્ર્ય
હું કહું છું કે રોજ દેવદર્શને જવું જઈએ.
બસ ચોરણી જ પહેર; મને ચોરણી પહેરે તે જ ગમે.
જોને, આમ તે વાળ ઓળાય ? આમ મારી જેમ ઓળ.
તે એમાં શું ? થોડું થોડું મરચું ખાતાં યે શીખવું જોઈએ.
જો ભા, એમ ન બેસાય. એમ બેસીએ તો ભૂંડા લાગીએ.
એમ તે હાથ ધોવાય ? કોણી સુધી ધોવા જોઈએ.
બાજરાના રોટલા ભાવવા જ જોઈએ; મને તો બહુ જ ભાવે છે.
ભાઈ, જેને દેવદર્શને જવું હોય તે જાય.
તને ગમે તે પહેર; ચોરણી ગમે તો ચોરણી ને ઘાઘરી ગમે તો ઘાઘરી.
