પ્રવેશક-૧૬ તારીજ અને ભવિષ્ય વિચારપ્રધાનકવિતાને ૧૬ હું તો જ્ઞાતિની માનું છું ને ?" સંગીતકાવ્ય લાંબુ હાઇ કવિતાસૃષ્ટિમાં ોિત્તમ શકે નહીં, એક લગની એક ભાવ એક ઊર્મિનું જ તાન જરા લાંખું ચાલતાં અનાકર્ષીક અને વધતી જતી ઝડપે ક’ટાળો દેનારું બની જાય; ગેય કવિતાના દૃઢ પુનરાવર્તી લયમાં વિચારણાના સવન (કુદરતી લહરીઓવાળા અને કલાની લીલાએ સક) પ્રવાહ ભાગ્યે હેાય; કલાના મિનારા તે લાંબા તાપ એક અક્ષર વધારે પડતા નહી એવાં ઉદાત્ત વિચારપ્રધાન સર્જને જ ચણી શકે એવી એવી હારી પ્રતીતિ હુ તે પંદરેક વર્ષોથી આગ્રહપૂર્વક અને પ્રસગે તેમ અપ્રસંગે જાહેરમાં પણુ જણાવતા આવ્યા તે ? ખરી વાત છે. અને આવે! સવાલ અંગત વિસંગતિ (ઇન્કન્સિસ્ટન્સી inconsistency) ચીંધવાને, અગરતે! આ સંગ્રહમાં ગેય કવિતાના મેટા પ્રમાણને ચીંધવા કાજે ઉઠાવવામાં આવશે જ, એમ સમઝી લઇને તેને આગળથી જવાથ્ય આપી લઉં. આ સગ્રહ પાછળ મે દેઢ વર્ષથી વધારે સખ્ત સેનત કરી છે તે મ્હારાં ગત વલણા પ્રમાણેના સંગ્રહ રચવ તે નથી કરી. પ્રજાને સમઝીને વાંચતા વગ વધારે સમઝતા થાય, અને સારી કવતાના વધારે શાખી બને, એટલા માટે આ સંગ્રહ મે અનેક કવિઓની અનેકાનેક કૃતિએ વિચારી વિચારીને કર્યાં છે. વળી સંકલિયતા વ્યાસ ભગવાનના અવતાર હોય ને, થય પેાતાના હવાડામાં તે પાણી લઇ શકે મૂલ કુવામાં જે હાય તે જ, અને આ ચાપડી માટે તે ( છેલ્લી વાર પુનરુકિત કરી લઉ ), ક જેમ બને તેમ વધારે લેવા, કાઇ બી કર્તાની બે કૃતિ પણ નછૂટકે લેવી આખા સંગ્રહ માફકસર કદના જ રાખવેા, સદ્દગત કર્તા પ્રસિદ્ધ કર્યો. Anoble & expresive language invaluable as the vehicle .of thought but by itself nothing "-Ruskin (તરજુમાં ) “ઉમદા અને સ્પષ્ટ વાણી, વિચારના વાહન લેખે અમૂલ્ય, પણ ઋતુ ટી દામની કીમતની યે નહીં. ‘’ રસ્કિને આ કહ્યું છે. ચિત્રકલા અને કલા માત્ર વિષે. જેમાં એણે ગદ્યકલા અને પદ્યકલાને સમાવેરા પણ કર્યાં છે, ( તુવેા- ‘‘અર્વાચીન ચીતારા, ” વાલ્યુમ ૧ પ્રકરણ ખીજી ) (૩૦.)
પૃષ્ઠ:Aapni Kavita Samruddhi BK Thakore.djvu/૨૯
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે