આપણી કવિતાસમૃદ્ધિ-૧૦
તા, તા, હશે સ્વાગત આ ગિરીતાં, ઈીટાય જેને જુજ 'પત્થ ન્યાં ત્યાં તેપત્થ થાડચો ગણિ પાટવ્યા ના શુંસ્તાત આ અદભુત સિંચસોત! | ૧૨ સદાવરતેદ સ્વાગતતા તિસર્ગે એ સત્ર મૂટચોદ ડિ ગેરનારથુગ;
તે ફેંક સત્તો કત એ કિલીતે યાત્રાળુતે સ્વાગતથી નિચે, ૧૨ અધવચે શિર ઊપર્ આ ઉભો ખડંડ ભેરવતેો ભરચ પ્રેરતેઇ તહિં ચડી પડત સુકતાં મળે તૃપતિટ પદઃ ભાવતા ફળે, ૧૪ ભ્રરાતિ પૂજતસાં પણ્ વાસનેદઃ: સતુજતે ઉડવા અવકાશ તા, . પતત પાસરતા ડયસ લે વરી? પ્રભુ પરણું! જતતા જડ કાં ડરી ?' ૧૫. તૃપતિતા પદતી પરવા તથીઃ રેરિ ફરી તપ આદરવાં તશીી; તૃપતિ ચે અહિં અપખર આવિચા, -અસર ભર્વહરી તણિ આરા ગુહા, વક. થડિગચો જુજ પૂત સહીં કહીં, ફેફરતી ધ્વજ ફેટનતિ જે રહી, ભવતથી ભરચ ફેટ એ, તગર જે ગિરનાર તણ દિસે, ૧૭ અખૂટ લક્ષ્મી, સઘળી સમૃણિ, તે શિહિષિઓની બહુ સૂક્મ પ્રુદ્દિઃ _ “એ જેત કેરાં ધત રસદિરા આ, ચાલે અહીં રત સ્હેતે પડે તા, ૧૪: આ ખંડિચેરો ડંઇ ડાળજૂતાં, આજે પહેયાં એ પણુ સાવ સતા. શૂ' પત્થરોસાં પગલાં પડે તા? -અપ પહેલ તેદ રપ્ણકદેવડીના ! ૧૯ ..એ અપ્સરા આભલથિ ઊતરીને વાસે! વજી શૂ' ગિરિતા ઉર્છગે ? *
. - શૂ વ્ચોપસતે પ વીજળી એ ? ઉભી હશે રાણુક આ અઢારિએ ? ?ર૦. સ્ોન્ટય" ને શૌચ સહાસલીનાં સ્સેરી સ્સરીને ઉર્ તેહલીનાઇ. ફુંકે ઉરાડે ગિરનાર એવી સૌરાષ્ટ્ની રણ એડ | હેવી. ૨૧. તસુ' ત્દેતે, તસુ, પ્રાણુ પ્રેરજે, ડેઠટણ અરબ તૃણા ચહાણ છેઃ - , નવ હવે પળ એક ગાળવી, જણ સહી' સજ શાત ભાળવી. ર૨- ઉતરતી અંહિંથી વતવાટ આ, વિડટ પ્હાડ, બધે ધત શી ઘટા;--. ડૂહિ' ડેહી' વનતવાતર્ હૂફતા,. ડેહિ' સૃગેન્દ્ર બખોલ ભરી પડયા. ૨૩ ગહત. સોહહક સુન્દર પત્થ એ, પથિકતે પગલે * પગલે દસે; ..
પ્રરૃતિપૂજતસાં ૯ળંવૃ' તણી', ડ્ડેણુ ધ્ચેચ, વતે. વશજ નહીં. ૨૪"
રડે
