ક
આપણી ' કવિતાસમૃદ્ધિ--૧૪
છ્લ્ થઈતે બેસતી પણીપુજ સોઝાર તોતસ'વાદ્ય બજાવતી ડરતી ફુહુંફહુડારઃ ગાતિ ગાત સેનકા સપસ્વિવેચનાશે શ્ર
ખાળું તો ચ કેકિલ્ા ત ભાળતો! રતી ! સખિ”
તુજ સૃદુ રવચી કાનનો લલિત ધરત શેંગાર, ખોલાવૃ' શા તાસથી પ્રણુચીઆત્સાપ્રાર ? સૃદુલ ગાનથી દિલે અનન્ય દિવ્યતા ભરી
ખદ્ધ ચિત્તદેશ કો અસી સરો સ્કુરીઃ સપખિ૦'
રોગ વસ્ત ગનવતી હીંચી અદંખપ્ડાળ ગૂલી ઝુલી નર્વતી નિ્ગેમ્રતી નિજ ડાળઃ જગતા પટ ડે? તોડડન્ત દિલના કદર થઝી
તુજ સજલ મજલ ગાત ઉઠાવત ચિત્ત વીચિ સખિન '
અસશિવર્ષણુ તુજ ગાનસાં લલિત સો'સ્ય રણકાર: ચાસિની ઘનસાં તૂ ડરે વિદ્યુત વત ચસકાર ઊર અગ્ષણુધી તણી અતેરિ ચદ્રિડાદ્યુતિ,
ગાન ગાચ સણુ અહા સુસધુ ફેરી ફરી! સમિ,
ઉદભવતા વજ ફહુરવે છેદચે અવનવ ભાવ શી દીતે વણ્વિ શર્ડું તાજુક તીત્ર ઉઠાવ ! સ્સૃતિએ સુ્તેલિ આત્સની અહે! શિ જાગતી
સ્મર્રં ભુલું દશા અતેરિ એવિ કો થતીઃ સખિ૦
સતુકુલની સુરખાલિકા તહિ તુજને વય કેચ, અર્ખડ એ તજ રેલને એમૃતસચ 7/ગ રરઃ છુદચક્દાર ફેડ્ડિ અપ્ત્મસાં ઉ'ડી પ્રવેશતી વત્દિતા સુતન્દિતા વર્સતનન્દિની ! સખિ
૧૫ ચતુરભાઇ ઉમેદભાઇ પટેલ----
વ્
અજબ તાર ખેંચ્યા અહા ! પ્હણે નગરપાદરે ખકુલવૃક્ષ કેરી ' ઘટા,
૨૯
હે
