પૃષ્ઠ:Bhaltamar Stotra.pdf/૨

ત્વતસંસ્તવેન ભવ સન્તતિ સન્નિબદ્ધં,
પાપં ક્ષણાત્ક્ષય મુપૈતિ શરીર ભાજામ્;
આક્રાન્તલોક મલિ નીલ મશેષ માશુ,
સૂર્યાંશુ ભિન્ન મિવ શાર્વર મન્ધકારમ્ ।। ૭ ।।

મત્વેતિ નાથ ! તવ સંસ્તવનં મયેદ-
મારભ્યતે તનુ ધિયાપિ તવ પ્રભાવાત્ ;
ચેતો હરિષ્યતિ સતાં નલિની દલેષુ,
મુક્તાફલ દ્યુતિ મુપૈતિ નનૂદ બિંદુઃ ।। ૮ ।।

આસ્તાં તવ સ્તવન મસ્ત સમસ્તદોષં,
ત્વત્સંકથાપિ જગતાં દુરિતાનિ હન્તિ;
દૂરે સહસ્ર કિરણઃ કુરુતે પ્રભૈવ,
પદ્માકરેષુ જલ જાનિ વિકાસ ભાંજિ ।। ૯ ।।

નાત્યદભુતં ભુવન ભૂષણ ભૂતનાથ !,
ભૂતૈ ર્ગુણૈ ર્ભુવિ ભવન્ત મભિષ્ટુવન્તઃ ;
તુલ્યા ભવન્તિ ભવતો નનુ તેન કિં વા,
ભૂત્યાશ્રિતં ય ઈહ નાત્મ સમં કરોતિ. ।। ૧૦ ।।

દષ્ટ્વા ભવન્ત મનિમેષ વિલોકનીયં,
નાન્યત્ર તોષ - મુપયાતિ જનસ્ય ચક્ષુઃ;
પીત્વા પયઃ શશિકર દ્યુતિ દુગ્ધ સિન્ધોઃ,
ક્ષારં જલં જલનિધેરશિતું ક ઈચ્છેત્ ?. ⁠।। ૧૧ ।।

યૈઃ શાન્ત રાગ રુચિભિઃ પરમાણુભિ સ્ત્વં,
નિર્માપિત સ્ત્રિભુવનૈક લલામ ભૂત !;
તાવન્ત એવ ખલુ તેડપ્યણવઃ પૃથિવ્યાં,
યત્તે સમાન મપરં નહિ રૂપ મસ્તિ. ।। ૧૨ ।।