૭૬ પ્રેમાનંદ ભટ્ટ
- દાસરક્ષણના ઉદ્યમી, નથી કરતા આળસ પ્રમાદ;
એક પલકમાં ઊઠી ધાયા, સુણી કાપદીના સાદ. વી ૪ વાર વિશ્વભર કાંકરા, તમે! ધાજો વાદ્ય વાદ; સુધન્વાને ઉગારો, જેમ બચાવ્યે પ્રહ્લાદ. વી ૫ નરક કુંડથી ગુણફા રાખી, ફીર ભણાવ્યા રામ; અજામીલ જમી સામ; મુકાળ્યા, લેતાં સુતનું નામ, વી શું ગણાવું સામળા તારાં, કાર્ટિ કલપનાં લાલાએ પર્વત ધરી રાખ્યા, રેલાતુ રાખ્યુંગાકુળગામ, વી છ કુમળની વારતા, તમા જાણો રણુછેડ; રથમાં પારથ તમો સારથી, સબળ બ્રુધ્ધના જોડ. વી ૮ કૃષ્ણજી અર્જુનને જીતવાને; ડુતે સુધ-વાતે કોડ; શખલિખિત એ વેરી એના, મુજ ભ્રાતમાં કષ્ટ નથી ખેડ, વીટ મેં પાપણીએ મારું કાયું, વજ્રવયંન; જાતી વેળા વીરાજીને મે, કીધા માનશુકન. શ્રી ૧૦ કહીને ભાં લેાચન; તે કુળ મારે માથે પડો, એમ નમિ નમિતે વિનતી કરૂ, તમે વાડૉ જગજીવન. વી૦ ૧૧ વલણ. નીરાછને રાખો, ભક્ત વત્સલ હુલકર ભારે; બેહેન કુવલયા કહે કૃષ્ણને, સ્વામી ઉગારતે ધાતરે, ૧૩ કડવું ૧૧ મું-રાગ પરજીયા ત્રિપદ્રધ રાતેા દેખી પ્રજા સાથરે, પ્રભાવતી ધસે છે હાથ; ક્રમ પેણામાં પડશે નાથ, વિધાતાએ વારે ચઢળે દેવમેરારરે, જે સુધન્વાની લખ્યુ રે નારરે; ાય ઘરમાં ને આવે બહાર; ભુલી જેમ ભરઘલીરે-ભુ ૨ સાધુને મે દેવાઇ ગાળà, ભાંગી સાવર કેરી પાળરે; બ્રનાં ઘર ભાંગ્યાં અત્રીયાળ, આવતી ઉનાળાની 1 છું પાપણીરે-હું ૩ વેલ રે, ચાલતી પરસેવાની રેલરે; સેહેશે તાતુ તેલ, કમલ કથજી રે-કા૦ ૪
