પ્રેમાનંદસ્વામિ. સામૈયુ લઇને સામાં મુખ જોઇને દુઃખ નિસર્યા રે; પધાર્યા. વિસર્યાં રે-પધાર્યા, અણિત વાજા વાળમાં રૅપધાર્યા. રિજન દેખી બહુ દ૬૭યા રે—પધાર્યા. પ્રીતે પધરાવિયા રે;—પધાર્યા. પ્રેમાનદે ગાવિયા રે, પધાર્યા. પ્રભુને ગુણ પદ ૩૭ સુરાગ ધાળ, ઉતારા જોઇ (પડેર નગારાંની ઘેાષ ભમર તારી જાનમારે.” એ ઢાળ,) ભુપ ભીમક સામા આવિયારે, સુરનર મુનિ લઇ સાથ;-નિરખી નાથનેરે. વિનયે તે વંદન કીધલારે, મળ્યાં હરખે ભરી બાથ.—નિરખી, પ્રિતે પુજ્યા રામ કૃષ્ણુનેરે, ભીમક ભુપ સુજાણ;Modern Bhatt (ચર્ચા)નિરખી. વસુદેવ ભીમકને મલ્યારે, પુછી કુશળ તે ક્ષેમ;—નિરખી. સાકરના જળ પાવિયાંરે, પુરણ કરીને પ્રેમ.—નિરખી. વાજતે ગાજતે ચાલિયારે, ઉતારે લ જાન;——નિરખી. જીગ્સનારે, જાનૈયા ઝુલતાન. નિરખી. રન મણિમય ઝલહલેરે, સ્વર્ગને કરે તિરસ્કાર——નિરખી, બાગ કલ્પવૃક્ષના ભણ્યારે, સર વ્યાવ કુવા અપાર—નિરખી, હવેલીયુ સાત માલનીરે, પલગ હીંડાળા ખાટ.—નિરખી. જે જે જોયે તે તૈયાર છેરે, નિધિ સિધિયે રચ્યા હાઇ.--નિરખી. હથિ ધાડા રથ પાલખીરે, ઉતી અમર વેમાન;-નિરખી, તરત જાનૈયા જમાડિયા૨ે, વિધવિધનાં પકવાન;—નિરખી. ઈચ્છા ભોજન જમાડયારૈ, કરિ કરિ બહુ મન વાર.—નિરખી, અમરતે અચરજ પામિયારે, પ્રેમાન‘દ અલિહાર–નિરખી. ૧૦ ૫૬ ૩૮ સુ-રાગાળ. (“જરે જમાઈ ડાકલ વેલેા.” એ ઢાળ.) જમે કાવાહિરવર હૅતy, સાસુ જમાડે તમારે પ્રીતશુ; સાસુ થાલ ભરેને લાવિરે, તમને પ્રીતે જમાડવા આવીરે. ૧ ધાણ્યુ કલવામાં ધી ધણુંરે, એ લક્ષણુ હરિ હતત રે; સુંદર વર કમલા નાથરે, આજ જમા સામુજિને હાથરે. ૨
