ઉદ્યમ કર્મ સંવાદ. દાહરા. પ્રથમ જે ફ્રાઈ ઉદ્યમ કરે, જપ તપ જે કા ધર્મ, ત્યારપછી બીજે ભવે, કુળ થઈ ભાગવે ક્રમ. જેવા આપ ઉદ્યમ કરે, ઉગે તેવુ કર્મ, ઉદ્યમના એ કરે, નારી કહે છે મમ્ શુકદેવ સરખા તપ કરે, ઉત્તમ ઉદ્યમ નામ; વાવ્યું ખીજ તે ફળ થયુ, પામ્યા ઉત્તમ ઠામ. કરવત મૂકાવ્યું કાશીએ, ક્રર્મહીણા જે હાય; રાજ પામ્યા ખીજે ભવે, ઉઘની કર્મજ ોય. નર નારી પરણે નેહસું, કરે કર્મ શું કામ; મહાલે સદા ઉદ્યમ થકી, જો તે ઠામે ઠામ. સસ લાક આકાશનાં, સસ લેક પાતાળ; ઉદ્યમ વિષ્ણુ ક્રાઇ નહીં, મેાલું સત્ય વિશાલ. સૂરજ ચદ્ર નવ ગ્રહે, દેવ દાનવ અનેક; કર્મ ઉપર ૩ નવ રહ્યું, જુઓ કર્મ વિવેક. સુગાતે ખેાલે નહીં, પાંગળા તે ન પળાય; બાકી સા ઉદ્યમ કરે, કર્મ પાણા ખાય. ચાપાઇ. ૪૦૭ ′′ ૪૦૯ ૪૧૦ ૪૧૧ ૪૧૨ ૪૧૩ ૪૧૪ વિપ્રને ઘેર આવ્યા ૪૧૬ છેાકા, કહેશે ની માકલા; ઉદ્યમ કરીને વિદ્યા ભણે, ત્યારે પંડિતમાં । ગણે, ૪૧૫ ખીજી જે અષ્ટાદશ વર્ણ, કુલ કુલનાં જેવાં આચર્યું; તે જન તેવા ઉદ્યમ કરે, ત્યારે પેટ પાતાનુ ભરે. લાટુ પાણા ને કર્મ જ હાડ, મથ્યા વિના નવ પડે અંગાર; થાળીમાં પીરસે છે અન્ન, જેએ તૃપ્ત ન થાએ મંન. વાસણુ ચુલા આગળ અડે, ઉદ્યમ વિષ્ણુ ઉપર નવ ચડે; તાંબુલ ખીડી હાયે સંગ, આરેાગ્યા વિષ્ણુ નાવે રંગ. આયુષ જો ર્માંડુ રે, માર્યા વિના શત્રુ નવ મરે; દુવાત લેખણુ કાગળ હાય, મૂકી છાંડા નિ ને રાત. લખ્યા વિના તે નહીં લખાય, ઉદ્યમ વિરુ નાહીંજ ભણુાય; કથા પુરાણુ ને માટા વેદ, વ્યાસ સરીખે ભાખ્યા ભેદ; ત્યારે સહુ જાણીતા થયા, ઉત્તમૈ કરી થાંતર કથા. ૪૧૭ ૪૧૮ ૪૧૯ ૩૩પ ૪૨૦
