RE રણછોડજી દીનાન. મંત્રી ખુટી ને લુટી લીધા ૨, અં૦ લાજ વેણા ને રાજવાણુકીયા રે, અં- ૧૫ તેાય મમતા ન થાયે અળગી, અં પુત્ર મિત્રની માયા વળગી રે, અં૧૬ તેનું કારણુ કહેા મુનિ રાય રે, એંઠ મહારા મનને! તે સંદેહ જાય ૩, ૦ ૧૯ મુનિ કહે માયા બળવાન રે, અ જેને વદે સા ગિìણ ૩, અં૦ ૧૮ પડિત કાઈ ન પામ્યા. કેડેડ ૨, અ• માયાએ નાંખ્યા અલાર પછેડો રે, અં૦ ૧૯ માયા દે પડ્યા જગ લોક હૈ, અં તેણે છૂટે નડુિ ચિત્તના શૈક રે, અ૦ ૨૦ થયા મધુ ફૈટભ એ ભાઈ રે, આ૦ કરવા વિષ્ણુની સાથે લડાઈ રે, અ૦ ૨૧ નિદ્રા પે માયાને છે છંદ રે, અંત પરવશ મુકુંદ છે, અ ૨૨ થયું પંકજ નારાયણ નાલ રે, અ તેમાં પ્રગટયા બ્રહ્મા અરુણુાભ ૨, અં૦ ૨૩ બ્રહ્મા માયાને ચરણે લાગી રૅ, અ૦ સ્તુતિ કરવા થયા અનુરાગી રે, અ૦ ૨૪ જનાતિહારી રે, અ ત્રિપુર સુરી ત્રિલેાક
- સાણા
જંગમા વિહારી રે, ૦ ૨૫ નિરજની રૈ, ૦ ૨૬ દુઃખભજની ને દાનવગજની રે, અº શિવ રજની ને માત સિંહવાહિની દારિદ્રય દુઃખદાહનીઅે, એં પ્રખળવાહની પૂરણ અવગાહની હૈ, ૦ ૨૭ નિદ્રા રૂપે નારયણુ માલા રે, અંશેષ પર્યક ઉપર સાહ્યા રે, અં ૨૮ સ્તુતિ સાંભળીને તુષ્ટ થયાં માત રે, અં વિષ્ણુ નેત્રને મૂકયાં સાક્ષાત રે, અં૦ ૨૯ જાગ્યા વિષ્ણુ થયા સાવધાન રે, અ યુદ્ધ કરવા મંડ્યો બળવાન હૈ, અં ૩૦ ઘુંટણ ગડદા મુષ્ટિએ મારે રે, અં૦ કાઈ જિતે ને કાઈ નવ હાર રે, અં ૩૧ શિથિલ વિષ્ણુ થયા સમ્રામે રૈ, અંત દેવી પ્રગથાં તે દેવને મધુ કેટલને મેહુજ લાગ્યું રે, અ૦ મૃત્યુ વિષ્ણુને હાથે શક્તિ આવી બેઠાં ભુજદંડ રે, અં અસુર મા બ્રા દીધું દર્શન અદા ભવાની રે, અં૦ બ્રહ્મા નારાયણે દેવાર્ય ધરી અવતાર રે, અં માદ્ય શક્તિ તે જગદાધાર ૩, અં૦૩૬ દાસ ખાસ તેરશુદ્ધેડ રાય રે, ઍં માતા થાને સર્વને સહાય રે, અં૩૭ કચ ૨ દાહરા. કામે રે, આ૦ ૩૨ માગ્યું રે, અં૦ ૩૩ પ્રચંડ રે, અં૦ ૩૪ સન્માની હૈ, અ૦ ૩૫ મહિષાસુર દાનવ પતિ, સુર માનવ દુઃખદાય; મહા પ્રબળ દલ લાવિયા, ઈન્દ્ર રાજ ઈચ્છાય. રાગ ગ. મહિષ નામે અસુરને ભ્રપતિ રે, ઇન્દ્ર પછી લેવાને ચલાવી મતિ રે; દેવ ભાગીને બ્રહ્મા પાસે ગયા ?, રાજકાજ ગયું લાજ હીંણા થયા ૨. ૧ {
