૮૦૮ . બ્રહ્માન. પદ્મ ૩૨ મું. પ્રાણુજીવન પધરાવિયા, મંદિરીયાં માઈ; પેઢ્યા સારુ પ્રેમસું, સુખ સેજ બિછાઈ. પ્રાણુ પ્રીતમ મેઠા પલંગ પર, આવી અલખેલા; લાગે માને દીધી મુજને, પુલડાની માળા; ડા રાજવી, છે.ગાળા છેલે પ્રાણુ શ્યામ સુખાળા પ્રાણુ પ્રાણુ પગ ચાપું હું પ્રેમથી, થયા S શીખ દીધી સર્વ સાથને, પાઠ્યા કુંજ વિલાસ; બ્રહ્માનંદજીર હરિના, એકાંતિક દાસ. ૫૬ ૩૩ મું નાગ રામગ્રી. ધન્ય ધન્ય મારી આંખડી, નિરખ્યા વ્રજપતિ વહાલા; માથે સુંદર માળિયું, આઢ્યો નવલ દુસાલેા. ધન્ય ભાલ તિલક તિખાં લાચન સાહામણું, ભૃકુટી નાસા મકરાકૃત લાગણાં, જડાઉ કાનમાં, કુંડલ તે જોઇને ફૂલી કાજુ ગાર કપાલમાં, તિલ ત્રાજવું શાભે; ગાકુલવાસી ગાપનાં, જે અધર લાલ શુભ દાંત છે, બ્રહ્માનંદના નાથને, હુસી જોઈ મન લાગે. ધન્ય દાડમ કલિ જેવા; ખેાલ્યાના હેવા. ધન્ય- પાળી; મર્માળી, ધન્ય ર ભારી; સર્વે નર નારી. ધન્ય ગિરિધર્, ગજ અખાડીએ, ચાલ્યા મથુાં શેરી; વિનતાલે વારણાં, ફૂલડલાં વેરી. માજ નિશાન વાજા ઔત પ્રકારનાં, પટાળાં. ચમર ઢળે શિ શ્યામને, લાગે રૂપાળાં. આજ ર ૪ ૧ પદ્મ ૩૪ મું. આજ અમારે આનન્દ અંતરે, જગજીવનને જોઇને. મન મેાહનની મૂર્તિ રાખું, નેણામાંહી પ્રાઇને આજ ૧ ધાડલાની વાસે રૂ ગુમરુ, હાથીડા નિહાળું; અસ્વારી અલખેલાની એઈ, તન મન ધન વારું. આજ૦ ઢ ૩ ૫ ર
