૨૪ ગોવિન્દરામ. તેને કહે ડી નાંખ્યું તે ખ્ય, ને તારા બાપના ચીલા રાખ્ય, કહે ગેવિન્દરામ રિનુ નામ વખાણા, નાક બાપ હતા એક કાણા, માત પિતા માસાલનું માલ્યું, નર હાય અથવા નાર, કૃષ્ણ પતિની ક્રીપા ન રાખી, ચાર વર્ણ ને ખાર; ચાર વર્ણને ખાર તે રહેછે, તે વનના પશુ અને વેદ જ કહે છે, ગાવિંદ કૃપાનું ભુલ ન ખાલ્યું, તેને માત પીતા માસાલનું ખેાલ્યું. કબુદ્ધિ સમુદ્ધિ રહ્યાં છે આંહી, કબુદ્ધિ કરે કુસંગ, સબુદ્દીને સતસગ તે સૂઝે, ધ્યેયના નાખા રંગ; ધ્યેયના નાખા રગ તે તાણે, નાની હાય તે ધ્યેયને જાણે, ગાવિદરામ નવા જાઓ છે! કયાંહી, કદ્ધિ સમુદ્ધિ રહ્યાં છે આહી. પશુ ટળીને પાત્ર જ થાયે, નિગમ ચારના સાર, મહા વાયકના મર્મ જ માટેા, તે પંડિત નન્ય પ્રીછાય; પંડિતે નવ્ય પ્રીછાય વેદ વાણી, એ શિક્ષા એવી કંઈ વખાણી, કહેગાવિદરામ જે સત્સગે જાય, તે પશુ ટળીને પાત્ર જ થાય. ઉઠી જાવું, રેવું નથી ર૩, જાશે સૌ; કાલમાં ચાલ્યુ આજ રાજા 31011 કડા મારે, ચાલ્યુ જાશે સૌ તે જાશે, ને તે ખાટવા જે હરિ ગુરુ ગાશે, ગાવિંદે રચના રચી છે જુઠી આવુ, આજકાલમાં ઉઠી જાવું. આ તન તે। પાણીના પરપોટા, તે ક્ષણુંમાં થાશે ખેડ, નામ નારાયણુનું રહેશે, નિશ્ચે ટળશે દેહ; નિશ્ચે ટળશે દેહ તે ઢળશે, જેમ ટે ધરતીમાં ગળશે, અયૈ કહે ગાવિંદ એના પાયેછે ખાટા, આ તન પાણીના પરપટા. જેમ પારેખની પેઢીએ ખરા ખાટાના । કરે ભાગલા, જાય, દેખાડવાને દામ, તે પારેખનું નામ; તે પારેખનું નામ તે કહિયે, ત્યાં દેખાડી પૈસા લહિયે, કહે ગાવિદ તા ખાટ ન ખાયે, જેમ પારેખની પેઢીએ જઇએ. સંત તણેવેશે બહુ ધૂતા, જગમાં ફરે અનંત, તિલક માલા ટાપી ઘાલી, નામ ધાવે સંત; નામ ધરાવે સંત જ રહ્યા, થયા, કામ ક્રોધને ફેલી જ હે ગોવિંદરામ દેખતા દૂતા, સંતતણે વેશે અઠ્ઠ ધૂતા,
