નગ--પર્વત નદન-દીકરા ગાતાપ અમસાણુ-ઘોંઘાટ, શેરબકાર ધરણિધર ધરણ-પૃથ્વી+ધર-ધરનાર )–પ્રભુ શેષનાગ ધાત્રી--બ્રહ્માની શક્તિ પુત્રી, વિધાતા, માતા નબ-આકારશ નફેરી-એક વાછત્ર નડિનડિયા-હાયે ડાટ-ઉજડ નબદઅદ્દભુત નહી તે નવનિત–માખણ નવ-નવાયે-તીરે--માણ નૃત્યે ક્રિયા નાગરી-~ચતુર-હોંશિયાર નાય નાટક નાદબિંદુ-કાર નાળતાપ પચવદન-મહાદેવ પખાલ-લર્જીન્જીવ, સાફ કરે ટાળું ચીર પડવે–પાઠવે, મેલે પડતાળ-પછાડે, મારે પતિજે માને, બુલ કરે પગ સાય કાશ. જે પચ-દુધ પરહરે પૂરજો બળે પાપત બ્રહ્મા, કુંભાર પચંડમોટું ક્રોધાયમાન El. ધીરા--ઉપરી અધિકારી એન-ગાય ધ્યેયાન કરવાના પદાર્થ ધૂમ-ધૂમાડા, કાળ, અસુરની જાત નિકટ-પાસે નિગમ્યા ખાયા ગુમાવ્યા નિર્દેત્યાં મા નિધિ-ભડાર નિધન-નારા નિયાન-પાત્ર નિપાāાવધ કર્યો નિમેષ જરાક્ષણ નિરજની–લક વિનાની, દ્વેષરહિત નિલાબર–લીલ વસ્ત નિવેંદ-ઇચ્છા-આતુરતા નેડા પાસે, પ્રીતિ, સ્નેહ નેતનહીં, એમ નેપુર-ઝાંઝર પાવટે-પહેરેલા, એઢેલાં વાના છેડાની ગાડ . વાળવી તે પરિત્રાણ-પથારી પરિહાસ- ઠઠ્ઠા, મશ્કરી પરું—ત૬, નિરાળુ પરેશા-શ્રેષ્ઠ-ઈશ્વરી પરાક્ષન દેખાય તે પલાણી સ્વારી કરી, કાઈ વાહનપર એસી પલિયાનાંઠે, ભાગ્યા પૂવાડા–એક જાતની કવિતા પાખર-ઘેાડાનું ખખતર પાડસણું-ઉપકાર માનીને -
