આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
દર્શનિકા
ખંડ ૬
૧૭૧
દેહુ તે આત્મની ખેંચતાણે સતત
દેહના સ્વાદ તે જીવનવિખવાદમાં
આત્મના
તાય આ દેહનાં બંધ દ્રારાતણી
જોવું
માનવી એમ જીવન વિતાડે ;
માનવી જોય નવ જોય એ ઝાંખતા,
જાણ્યું
નાદને નવ જગાડે :
ફાટમાંથી કિરણ કાક ફૂટે;
એ કિણુ તે ફાટમાંથી જ શું ?
જેવું એ એટલે આંખ લે'વું?
દ્વાર શું દેહનાં પૂર્ણ નહિ ખાલશે ?
જેવું ?
આત્મતે અંધતામાં જ
નવ જાણ્યું કે માણ્યું
કાપ પડતા દિસે જીવનતંતે ;
અન તત્વની સાંકળી
ત્યાં ફરી આંખ । તિમિર ઘૂંટે.
તેાય એ ટક્કરા ઝીલતા માનવી
હારતા ડારતા જાય અંતે !
ખડ ૬
૧૮૭
નવ માણ્યું, ત્યાં
Gandhi Heritage Portal
© 2021 Sabarmati Ashram Preservation and Memorial Trust
Gandhi Heritage Portal
Fundamental Works: દર્શનિકા
37/50
અનંતત્વની સાંક્ળી
૧૮૭