થતી જતી હતી અને તે નિરાશાથી ઉશ્કેરાઈ મનની બધી દાઝ લાંચ લેનાર પરશોતમ ઉપર કાઢતી હતી. તેણે તેની ચીડવણીનાં ગીત જોડ્યાં હતાં.
ખેમી વાળતી હતી. ત્યાં પાસેથી મંગીએ વાળતાં વાળતાં કહ્યુ: "અલી ખેમલી, પેલું ગીત ગા જોઇએ."
ખેમી ધનિયાના વિચાર કરતી હતી તેણે સહેજ ભાવે કહ્યું: “તું જ ગાને."
મંગીને ખેમી જેવું ગાતાં આવડતું નહોતું, તે બોલીઃ "અલી, પણ એનું ચોથું વેણ નથી બેસતું આવતું."
“ તને ગાતાં નહિ આવડતું હોય."
"ત્યારે તું ગા જોઇએ. "
ખેમીને ચાનક ચઢી. તેણે ગાયું:
“ઓરો આવ્યને કેશલા, તારો ઓશલો કૂટું:*[૧]
ઓરો આવ્યને કેશલા, તને પાટુએ પીટું:
ઓરો આવ્યને કેશલા, તને ધોકણે ઢીબું:
ઓરો આવ્યને કેશલા, તારે પૂછડે લીંબું:
લે આમાં શું નથી બેસતું આવતું?"
"પણ એ તો બેસતું કર્યું કહેવાય. પૂછડે લીંબું એમ કહેવાય ? ”
"મૂછ તો હોય તો લીંબું રાખેના ! એટલે આ તો પૂંછડે લીંબું રાખે છે."
- ↑ *'ચકલી તારા ખેતરમાં મેં ઝીંઝવો વાવ્યો' એ લોકગીતની રાહ.