"પહેલાં રૂપિયો આપો એટલે આપું.”
પુરશોતમે રૂપિયો નીચે ફેંક્યો એટલે ખેમીએ સાવરણો થઈ લીધો અને રૂપિયો નીચે નમી લેવા માંડ્યો. પરશોતમે ફરી નીચે પડેલો અરધો માગ્યો.
"ઊભા તા રહો. ખખડાવી તો જોવા દો." બીજા સામું જોતી જોતી તે રૂપિયા ખખડાવવા લાગી.
પરશોતમે ફરી અરધો માગ્યો.
"મને તો નથી જડતો" કહી ખેમી ચાલવા લાગી.
પરશોતમને નીચા નમી ધૂળમાંથી તે અરધો લેવો પડ્યો.
આજે ભંગીઓને ખેમી માટે આશ્ચર્ય સાથે માન થયું. તેણે ગીત ઉપાડ્યું અને બધાં ભંગી ગાવા લાગ્યાં:
ઓરો આવ્યને કેશલા, તારો ઓશલો કૂટું:
ઓરો આવ્યને કેશલા, તને પાટુએ પીટું:
ઓરો આવ્યને કેશલા, તને ધોકણે ઢીંબું:
ઓરો આવ્યને કેશલા, તારે પૂછડે લીંબું
રસ્તે ચાલતાં માણસો અને સ્ટેશનેથી આવતાં ઉતારુઓ આ વિચિત્ર ગીત સાંભળવા ઊભાં રહેતાં હતાં. એટલામાં એક અવાજ આવ્યો.
“ અલી ખમી આમ તો આવ્ય."
ખેમી તરત ગાતી બંધ પડી, ઊભી રહી ગઈ. અવાજ આવ્યો તે શેરીમાં તેણે જોયું અને તે તરફ ચાલી ગઇ.
તેની સાસુ તેને બોલાવવા આવી હતી.
