પૃષ્ઠ:Gandhi-Bapuno-Pavado by Khbaradar.pdf/૩

શું લખું? સતેના ઉપજીવન દુનિયાને સત્ર માર્ગદર્શક બનતા આવ્યા છે. એ જીવનના કશ્રત આપણી પામ્યું ના ડુત તે: દુનિયા વિશેષ દીમા ને શું ખમાજ સયક્ષા કુત્ત, પશુ પ્રભુની નહેર આ દુનિયા પ દાજ પ્રભાત ઊત્રુતા સુર્યની ૐ આવતી જ રહે છે, અને અક્ષ ને અને અડધેલા ને પાછળ માજીને અજવાળતી રહે છે. આપો યુગ કુવા ભાગ્યશાળી હતા કે મૂત્ય ખાપુજી જેવા નિર્મળ કાય જેવા જીવન ગવતા સતની પ્રભુએ આપણુને ભેટ આપી હતી, છતા આપણે કેવા હતભાગી કે એ વૃદ્ધ સનના જીવનની સ્વીસરી દેશીને પદ્મ આપણામાના જ એક જ્ઞાન ને અધમ ભાઈએ કાપી નાખીને શ્રાપજી અને પાછો વધુ ગાઢ બનાવ્યા છે એ દુષ્ટ ભાવ વિઞા કુતા જ અન્ય ફાટી જાય છે ટલે શુ લખુ ખાપુત્રના આવા અવસાનથી મારા જેવા લાખ કરડેની હતાશ થયેલી ગાખાએ ભાણુના સાગર વહેવડાળા છે. અને આટલા ખધા માસ ગચ તા તે સુકાતી નથી પૂન્ય બાપુજી સાથે મને ઈ.સ. ૧૯૬૫ થી પ્રશ્ન સળન ધા! હવે, તે લાપછીની ખાપુની તમામ રાજદૂરી પ્રત્તિ વેળાઆએ કવિતાથી સાથે આપવાની તેમની આજ્ઞા અને મળતી સ્ક્રુતી અને તેનુ પાલન " ખાખ સુધી કાંગરૂપે કશ્તો રહ્યો, બાજે એ દૃશ્ય જગતમા નથી, પણ એને પ્રેમાળ આત્મા તા હિંદની પાસે ને મારી પાસે ફરતા જગ્યું છે ને કઈ કઈ પ્રેગ્ણા આપતે રી છે. એમના ઘણા દબી અનુયાયીઓને તે! દેશે હવે તેમના ખગ સ્વરૂપમા બૈઈ લીધા છે, પણ પ્રભુને: ન્યાય તા રાષ્ટ્ર ને અપક્ષપાત છે, એટલે તે ન્યાયના દર્શન પણ દુનિયાને જરૂર મળી પશે, એવી અચૂક થાભા જ આપણે જીવી રોકીએ બાપુજીના મહાન પુણ્યનની ઐતિહાસિક કથા જતલાકનૅ માટે સદા જળવાઈ રહું એ હતુથી આ વાર્ષીબાબુના પાડે ” મેં ૫