પૉરિજનો ચમચો મોઢામાં મૂકતાં લેડી જકલ બોલી ઊઠ્યાં.
‘પરાક્રમ એવાં મોટાં કર્યાં છે, પછી તો પ્રકાશી જ ઊઠે ને ?’
‘અરે, પણ આ વાંચ્યું છે ?’
‘શું?’
‘નાસતા ફરતા પ્રકાશશેઠને પકડી પાડવા બોલાવવામાં આવેલી સ્પેશિયલ પોલીસ.’
‘હાય રે, આવા માણસને આપણે ઘેર ક્યાં આશરો આપી બેઠાં આપણે ?’
‘આપતાં અપાઈ ગયો.’
‘અરે, પણ આપણા ઉપર પોલીસનું લફરું થશે તો ?’
‘કહીશું કે એ તો ચંડીયજ્ઞમાં સાધુવેશે આવી પહોંચ્યા હશે.’
‘અરે, પણ આ વાંચો તો ખરા !’ લેડી જકલે એક સમાચાર તરફ ધ્યાન દોર્યું. ‘પ્રકાશશેઠની છેતરપિંડીને પરિણામે કરોડોની પાયમાલી… કારખાનાંઓ, બૅંકો, વીમા કંપનીઓ વગેરે ડૂલ. ચમકના સટ્ટાએ વાળેલું સત્યાનાશ.’
‘આ અષ્ટગ્રહીનાં જ એંધાણ…શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે એવો જ પ્રલય થયો. વિમલ તળાવ ફાટ્યું હોત તોય આટલાં માણસો નાહી ન રહેત.’
‘વિમલ તળાવમાં તો આ વિસ્તારનાં માણસોને જ સહન કરવું પડત. પણ પ્રકાશશેઠે, તો દેશ આખાનાં લોકોને નવરાવ્યાં.’
‘અને તે પણ ગોળને પાણીએ.’
‘અને આ વાચ્યું કે ?’
‘શું ?’
પ્રકાશશેઠની એકએક મિલકત ઉપર સીલ વાગી ગયાં છે અને માથે પોલીસનો પહેરો મુકાઈ ગયો છે.’
સર ભગન હસી પડ્યા. બોલ્યા : ‘એ પહેરો ભરનારી પોલીસ પણ ઉલ્લુ બનવાની.’
