જાય તો ?’
‘અરે, એ વાતમાં શો માલ છે ?’
‘મને તો દિન પે દિન આમાં કાંઈક વહેમ જેવું જ લાગ્યા કરે છે.’
‘એ તો તમારો સ્વભાવ જ વહેમીલો, મારા ઉપર પણ તમે ક્યાં ઓછો વહેમ રાખતાં ?’
‘અરે, અત્યારે એ જૂની વાતોને મારો ને ઝાડુ. અત્યારે તો ઘરમાં હોળી સળગી છે એને ઠારવાને બદલે આડીઅવળી વાતો તમને સૂઝે છે શી રીતે ?’
‘પણ શી રીતે ઠારું ?’
‘તિલ્લુનાં ઘડિયાં લગન કરી નાખો.’
‘પ્રકાશશેઠ એમ માને ખરા ? એમને પણ દીકરાના લગનની ધામધૂમનો લહાવો લેવો હોય કે નહિ ? ઘડિયાં લગનથી તો ભાગેડુ લગન જેવો દેખાવ થાય. એમાં આપણી પણ આબરૂ શી?’
‘તમે આબરૂ આબરૂ કર્યા કરો છો, પણ મને તો લાગે છે કે આમાં હવે મોડું કરવામાં આપણી આબરૂ ઉપર જ બટ્ટો લાગી જશે.’
‘શી રીતે ?’
‘પેલો નાચણિયો કાંઈક વિઘન નાખશે તો...’
‘ફરી શંકા ભૂત ને મંછી ડાકણ.’
સર ભગન આમ ફરી વાર પત્નીને ઠપકો આપી રહ્યા હતા ત્યાં જ સેક્રેટરી સેવંતીલાલ દીવાનખંડમાંથી પાછા ફર્યા ને બોલી રહ્યા :
‘બુચાજી ચા પીવાની ઘસીને ના પાડે છે.’
‘તો શું પીવું છે ? ચાને બદલે તાડી ?’
‘કોણ જાણે !’
‘તાડી પીવી હોય તો જાય સીધા તાપીને કાંઠે ફ્લાઈંગમાં બેસીને. બધા છાંટા માસ્તરો જાય છે ત્યાં તાડી મળશે.’
