આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
[ ૩૫ ]


ગણી મારું વળી મારું ભર્યું દિલ પ્રેમથી કિસ્મત !
તથાપિ ત્યાં ભર્યું શાને શી રીતે ઝેર તેં કિસ્મત ?

ધરી આશા તણો પાયો ચણાવી તે ઉપર, કિસ્મત !
કહીં ક્યારે લીધો તાણી એ પાયો તેં અરે કિસ્મત ?

મુકાવીને મીઠે ખોળે ભરોસે શીશ, હે કિસ્મત !
કપાવી શી રીતે ગર્દન વહે ના ખૂન પણ, કિસ્મત !

ઉઠાવી 'અસ્તિ'થી દિલને લગાડયું 'નાસ્તિ'માં કિસ્મત !
દરદ દિલ રોવું ત્યાં એ તેં વગોવાવું ભર્યું , કિસ્મત !

વહે આંખો ગળી ધારે-ધુએ દિલદાગને, કિસ્મત !
ખુદાઈની મીઠાઈમાં ભરી ખારાઈ ક્યાં કિસ્મત  ?

મુડાવી કે રંગાવીને કરાવ્યો ત્યાગ તેં કિસ્મત !
તથાપિ ત્યાં બઝાડી શી ઉપાધિ બેવડી, કિસ્મત ?

મુખે અદ્વૈત ઉચ્ચારી લહીં મનથી પૂરું, કિસ્મત !
કવિતા આ બકાવાનું કર્યું શે દ્વૈત તેં કિસ્મત ?

કહીં કહીં આ દગાબાજી કરે હા ના તું શું કિસ્મત?
મને માલિકના કાને પડે ભણકાર ત્યાં, કિસ્મત !

રમાડયો આ દગાબાજી વિષે બહુ હું ખુશી, કિસ્મત !
મળ્યો માલિક વેચાયોઃ-કરી લે ચાહે તે કિસ્મત !


૧૭ : કષાયોર્મિ


ખતમ અય દર્દ દિલ ! થૈ જા, ન તારું કોઈ છે અહીંયાં;
ખરે દિલબર નથી હિકમત કરે તું રોઈરે' અહીંયાં.

મિઝાજે ઈશ્કના રસ્તા બડા બારીક છે અહીંયાં;
કદરદાની ચઢી તે પર કદાપિ જોઈ છે અહીંયાં !