- The wild wind is ravin and mammie's heart's sair
- The wild wind is ravin, andye dinna care.
[તોફાની પવન ફૂંકે છે, અને માવડીનું અંતર બળે છે. છતાંયે બચ્ચા ! તને મારા હૃદયની કશી ખેવના નથી. તું તો રડ્યા જ કરે છે.]
આવી કોઈ પંક્તિઓ ગુજરાત ક્યારે બતાવી શકશે ? મધસાગરે સાહસ ખેડતા ખારવાનાં કે કાળી મેઘલી રાતે ડુંગરામાં ગાયો ચારતા ગોવાળ ચારણોનાં નાનાં બચ્ચાંને પોઢાડવા મથતી ગરીબ માતાઓનાં અંતર ઉકેલવા, એની મધુર વ્યથાને કાવ્યમાં આલેખવા ગુર્જર કવિતા ચાલી આવે છે.
આગળ ચાલીએ : હાલરડું જાણે કે પ્રાર્થના બની જાય છે :[૧]
Sweet and low, Sweet and low,
Wind of the western sea,
Low, low, breathe and blow,
Wind of the western sea!
Over the rolling weters go,
Come from the dying moon and blow,
Blow him again to me:
While my little one, while my pretty one sleeps.
[ધીરે ધીરે ધીરે ધીરે ઓ આથમણા સાગરના વાયુ ! ધીરે વાજે ! ધીરી લહરે વાજે ! આથમતા ચંદ્રની અંદરથી જલદી ઊતરજે. અને મારું લાડકવાયું બચ્ચું હજુ તો પોઢેલું હોય ત્યાં જ તું એને – મારા નૌકાવિહારી પ્રિયતમને – આંહીં પહોંચાડી દેજે, ઓ પશ્ચિમના વાયુ !]
- ↑
૩. મેં આ સૂરોમાંથી ગુજરાતીમાં ખેંચેલ છે :
ખલાસી બાળનું હાલરડું
ધીરા વાજો રે ધીરા વાજો !
વાહુલિયા રે ધીરા ધીરા વાજો !
મીઠી લ્હરે મધદરિયે જાજો,
સ્વામી કેરા શઢની દોરી સ્હાજો.
આકળિયા નવ રે જરી થાજો – વાહુલિયા રે૦
[‘કિલ્લોલ’]
તારાં પોઢણ લાલ હીંગોળે પારણે
પીવાનાં દૂધ તારે મીઠાં રે
બાપુને આજ મેં તો ભૂખ્યા ઉજાગરે
ઘુમન્તા સાગરમાં દીઠા. – હો વીરને૦
[‘કિલ્લોલ’]
