________________
પિન થશે. હવે બરખાનામાં જવાની ઈચ્છા નહિ, કારણ કે સાઝના યા પછી ધJાને ત્યાં જઈ દાકાતું નહોતું તેથી હું કંઈ સારી ચાકરી રોપવાની તજવીજ કરવા લાગે. એટલામાં મારા નસાડીલાએ કે નાના કુબે એક જગ્યા છે તે રીસ રૂપીઆની છે તેથૈ હું ત્યાં ગ, ગન કયાજસમાં જ વાગે જવાનું હતું અને ચાર તો છરી મળતી હતી કે ત્યાં વાગે, તરત મને રાખે. પ્રકરણ ૧૧ મું. હુન્નર શીખવાના પ્રયન, હવે મારા જ્ઞાનની વૃદ્ધિ થવા સાડી કારે હું, ગનપારીસમાં તથા રેલવેના કારખાનામાં કામ કરને ને, ત્યારે મારા જાનની વૃદ્ધિ ચયાથી પ્રકટ કરવાની મને ઉકંદા ઈ તે વેળાએ મને હુન્નરનું જ્ઞાન ફેલાવવાની હુ ઈરલ થઈ. હું જે જાતિ ને તે ગુજરાતી લખી રે, એલમ નામના એપાનીઆમાં અખતરા એ મથાળ નીચે દટલાંક લખાણ આપવા લાગ્યા, મેં મારું શ્રેષ્ઠ નાગ " જમરૂરી અર્થે રાખ્યું. હું દર મહિને મોગ લખને કને, તે પગમાં શી રીતે પીતળ, કાં બનાવવું, કય ગોળી બનાવવાની રીત, દાળમા તથા મટન સ્થીમાં ઘણું મીઠું પડયું હોય તે કાઢવાની રીત, અમારતી, સરબ બનાવવાની રીત --આવા * નાના નાના ટુયટા લાખને તે ટુચકી મૂએલામને અધિપતિ હારી? મલક મારખાન પોતાના પાનમાં દાખલ કરે. તેણે એક વખત મને ભાવે કહ્યું હનું તેને માં હું ગધેઃ કે, તે મને જોઈને ખુશ થ, * અને અખતરા લખાને કહ્યું તથા નગેન્ન મત મકવવાને કહ્યું. તે અરમામાં કેટલીક શોધ કરીને પેઢઃ હવાની મને ઇસ્ક થઈ, . તેને માટે હું પ્રગ કરતે. તે પગમાં ખારી જે દીવા અને પિતાની મેળે ગાલે એના પંખાતે પેટન્ટ લેવાને તું મને, મેં પહેલાં
