૦ શાન્ત થો. જો કે તે ખળવાન હતા પશુ આ વખતે તે કાંઇ પણ્ ખેલી શકયા નહિ. તે ધીમે પગલે નીચું મ્હેકરી ત્યાંથી ચાહ્યા ગયેા. બાદ મુજ અને સત્યવ્રત ધ્યાનસ્થ બાળાના અંધ છેડી નાખી તેને નગૃત કરવા લાગ્યા. પ્રકરણ ૩ જી. ૩ જગલમાં સગી. ઝ રાત્રિ ક્યારની પડી ચૂકી હતી. હિંસક પ્રાણીએ મામ કરતાં આમથી તેમ દેખાડી કરી રહ્યાં હતાં, આકાશ સ્વચ્છ હતું. તારાએ માતીની માફક ઝગઝગી રહ્યા હતા. તે બાળા હજી પાષાણ્ પ્રતીમા સમાન ધ્યાનસ્થ ભુવસ્થામાં બેસી રહી હતી. કુન્જ અને સત્રતે અનેક ઉપાયા કર્યા પણુ મૃત નહિં આ| થાકી અને જશુ તેનાથી થાડેક દૂર જપ્ત બેઠા. થઇ
જ. ત્યારબાદ લગભગ એક કલાકના સુમારે ધ્યાનસ્થ બાળા જા ગૃત થઇ. તેણે અભ્યેા ઉનાડી આસપામ જોયું. નાનચંદ્ર ાં જ ાયા નહિ. તેણે આમ પાની પોતાના શરીરે સામે જોયું તે શરીર બંધનમુક્ત જાયું. અરે આ શું ? કહી તે આત્મય પામી ઉભી થઇ ચેતરફનજર ફેરવવા લાગી. પણ તે ભયંકર અધકાર સિવાય
