પૃષ્ઠ:Jaya-Jayant-Nahanalal Dalpatram Kavi.pdf/૧૦૯

આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૦૯
જયા-જયન્ત
 


દોરો, દોરો, ઓ બ્રહ્મજ્યોતિ !
અન્ધકારની આ ભૂલભૂલામણીમાંથી.


આકાશવાણી: છેલ્લી ગાંઠ છોડી દે આત્માની.


જયન્ત : શબ્દબ્રહ્મ ગાજ્યો, ગહનતા બોલી,

અનન્તતાએ ઉચ્ચાર કીધો.
છોડું છું-છોડું છું એ ય તે-
મ્હારા આત્માની છેલ્લી ગ્રન્થી,
ઊંડું સંઘરેલું મ્હારૂં લોભરત્ન.
સ્નેહદેવી મળજો કે ના મળજો,
બ્રહ્મપ્રકાશ ઉગજો કે ના ઉગજો;
જગતનો યતકિંચિતે ઉદ્ધાર
મ્હારે હાથે થાવ કે પરહાથે;
વિસર્જન થાવ સારાંની યે લાલસ્સાઓ.
શુભની આસક્તિ યે અસ્ત પામો !
ઉતરી જાવ મોક્ષના ય મોહ.
ब्रह्मकृपा हि केवलं । ब्रह्मकृपा हि केवलम्‍ ।
સૃષ્ટિ છે સૃજનનો હેતુ સાધવાને :
સૃજનહેતુ સીધે ત્ય્હાં ને તેમ
ફેંક-ઘૂમાવ મ્હારા જીવનને, પ્રભો !
પ્રભુની વાડીમાં પુણ્ય વાવવાં,
જ્ય્હાં ઉગાડે ત્ય્હાં તેજ વર્ષવાં,
જ્ય્હાં ફૂલડાં પ્રફુલ્લે
ત્ય્હાં પરિમલ પમરવાં,