પૃષ્ઠ:Jaya-Jayant-Nahanalal Dalpatram Kavi.pdf/૧૪૬

આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૪૬
જયા-જયન્ત
 


જયા  : હવે દેહની કથા ન કરવી.

જયન્ત ! પારધી મોહ્યો,
વામાચાર્ય લોભાયો આ દેહકલામાં:
એવાં નથી, જયન્ત !
મોહ આંજેલાં બ્રહ્મરાક્ષસી લોચનિયાં
મ્હારાં કે ત્હારાં હવે.
હિમગંગામાંથી ઉગારીને મ્હને,
તે માયાની ગંગામાં ડુબાડવા ?
આજ સૂધી અંગને અડક્યો નથી તું;
હવે એ અંગને અભડાવીશ ?
વિષય ભોગવ્યા નથી નિરખ્યા છે:
વિષયોમાં તો વિષ છે જગતનાં.
(અમરાઇમાંથી કોયલ બોલે છે.)

જયન્ત : જયા ! ત્હારા પુણ્યહ્રદયની કોયલ

બોલતી સાંભળવી હતી મ્હારે.
બોલી તે 'અહલેક'

જયા : તો હવે ? જયન્ત !

જયન્ત : શિખરોમાં યોગગુફાઓ છે.

અને તળેટીમાં યે છે બ્રહ્મકુંજો.
આ મ્હારી હરિકુંજની અમરાઇ

જયા : એમાં અમરો અવતરશે.