આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૮૪
જયા-જયન્ત
૨૯, પ્ર ૪, ગી ૪
ઘન ગગન ચ્હડી કરે ઘેાર શોર. રાગ મલ્હાર,
૩૦, પ્ર ૫. ગી ૬
અમે અખંડ યૌવનની મૂર્તિઓ.
૩૧, પ્ર ૫, ગી ૨
પરમ શબ્દ એ સુણો.....
રાસડો; આંતરો વસન્તલિકાનો.
૩૨, પ્ર. ૫, ગી ૩
જોગીડા! વસમી આ વનની વાટ :
અનેક રાગમાં ગાઈ શકાય છે.
૩૩, પ્ર. ૫, ગી. ૪
અહો! દૂર દૂર દૂરના દરવેશ, હૈ। યોગીન્દ્ર !
૩૪, પ્ર. ૬
ઘૂમે ઘૂમે ને ઘેલી વહે
‘આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં;’ એ ઢાળ.
