પૃષ્ઠ:Jaya-Jayant-Nahanalal Dalpatram Kavi.pdf/૮૯

આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૮૯
જયા-જયન્ત
 


દુનિયાદાઝ્યાંનો દિલાસો કાશી,
સંસારમૃત્યુનું સંજીવન કાશી.
પણ ન લાધ્યું - ન લાધ્યું મ્હને તીર્થમાં
જગતમાં જે ખોયું છે તે.

ગેબી બોલ : આકાશધરતીને છેડો એ છે,

જ્ય્હાં જયન્ત ! તું ઉભો છે.
પૃથ્વીમાં ન લાધ્યું તે આભ આપશે.

જયન્ત : આભ ઉઘડશે, ને આપશે ?

વસુન્ધરાનાં ભંડાર ખૂટી ગયા ?
પુણ્યમૂર્તિ વિના પૃથ્વીલોક સૂના થયા ?
ઓ યક્ષ ! કિન્નર ! વિદ્યાધર !
ઓ આકાશી સત્ત્વ !
ઈશ્વરની આણ છે, પ્રત્યક્ષ થાવ.
કહો; ક્ય્હાં છે મ્હારી જયા ?
દેવર્ષિ પ્રત્યક્ષ થાય છે, જયન્ત લજવાઇ પાયે લાગે છે.

દેવર્ષિ : જયન્ત ! આ શો છે સંસારનો ત્રિદોષ?

જયન્ત : ગુરુદેવ ! ઢળી ગયાં આત્માનાં અમૃત,

ઉડી ગઈ પ્રાણપુષ્પની સુવાસના,
ઉપડી ગયા આત્મામાંથી યે
યોગી જનોએ ચ્‍હાડાવેલા યોગરંગ.

દેવર્ષિ : મધ્યાહ્‍ને તપતો ભાસ્કરે

સ્‍હાંજે ઝંખવાય છે, જયન્ત !