સ્ત્રીજી રા, સબ સીટ જાયગા. ” પાછલી રાતનું અંધારું હોવાથી સ્વામી કબીરને એફળખી શકયા ન હતા. સ્વામીએ ક્મીરના જમણા કાને આ રીતે છે ફૂંક મારી અને સાતમી કે તેને કહ્યું કેઃ—“ કાં બેટા ? અબ કાનમે', કાઈભી જગે દરદ હતા હુય ? ” z કબીર—ગુરૂ કૃપાળુ ! કાનકા દરદ તાકખસે મિટ ગયા હૈ; પરંતુ મેરા અઘ્ય ભવાભવકા દુઃખ દૂર છુવા હૈ રામજી. રામાનદ—કૌન મ્લેચ્છ કીરા ! યહાંપર ઈતના જલદી ક્રમાં સાયા કુવા થા? ક્બીર-—ગુરૂદેવ, મેરે રામજીક ઐસીહી ઈચ્છા હુઈ કે માપકા શન લેના જો આજ આપકી કૃપાસે પ્રાપ્ત હુવા, દુઃખ સબ દૂર હુવા, એ કખીરા અબ આપકા તનમન એર ધનસે ગુલામ હુવા, અબ આપકા દીયા હુવા રામૈત્ર રાતદિન આપકી સેવામે ઈસ ઝુરીર કા રખકે મનમેં જપુંગા, ન તિન કાલમે… ક્રાઈસે રૂંગા મેરે જીવન જાન હૃદયકમલ બિરાજીત શ્રી ઋષિકેશ મેરે રામક્રા કભી ન બિસમા અબ આપ ચ્હાય સે। કરે; યગુરૂ તારાયા મારા. ય જો મુજકા કર ડારા રામજી. ( સ્વગત ) રામજી શ્રી રામ રામ રામ. રામાનંદ--ભેટા કબીરા ! હુમને ! તુજંકા આજસે મેટા અનાયા. પરંતુ સારી કાશીપુરીમે’ જો અજ્ઞાન લેાક હય, વા જવંદંતક ન સમજે, વાંતક સમારે તુમારે નિંદાપાત્ર ઉનÈા બનવાયા. કર્યો કે સ્વતઃ કાશી- રાજા ઔર ઈસકી સબ રૈયત, જાનતી ય કે ખીરા મ્લેચ્છ હૈ, ઔર ઉસક્ર બ્રાહ્મણ વર્ષ કભી ઉપદેશ ન દે સકતે હૈ અકે મ્લેચ્છકા પ'ભી કિંચિત્ ન કર સકતે હૈ ! મ્લેચ્છ ખીર્ । સ્વામીસે રામનામ કી દિયા જાય, ઐસા કહા કરેંગે, ઔર સબકા માલમ કે તેરા તનુ મ્લેચ્છ હૈ પરંતુ રામી કૃપાસે તેરા લિલાનિ તનુ
