આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
ત્હારો કોડ - બાલા ! આજ
હુંથી કેમ પૂરો થાય ?
ત્હારો કોડ ના પૂરાય,
જૂદાં થવું - ના ઉપાય;
ત્હારા યોગનું સુખ તેમ
હુંથી ન તેટલું લેવાય.
આપું - ઉત્તરા ! પણ કોલ,
પાળો પ્રભુ મ્હારો બોલ;
પાછો ફરી રણથી આજ
ભેગો કરીશ પંડિતસાથ.
સ્ત્રી કાં રણે ના લેવાય ?
એ સુખ કેમ ના દેવાય ?
એવી કરૂં છું તકરાર.
ખુલ્લું પછી થાશે દ્વાર.
ચડતાં ફરી હું સંગ્રામ
લેઇશ સાથ તુંને - પ્રાણ !
કર તુજ ખંત પૂરી કાલ,
માતા સહે ર્હેજે હાલ.'
હોતાં શાસ્ત્રનો પ્રતિષેધ
મૂકી ઉત્તરાને ઘેર;
પણ એ બોલતાં એ વેણ
નેત્રે વહી અશ્રુરેલ.
ઉત્તરે ઉત્તરા લાચાર,
ધડકે દિલે મ્હોટો ભાર;
દૃઢ ઉર છે કર્યું કરી જોર,
ખરતું તો ય આંસુબોર.
બાલાના હૃદયનો કંપ -
એ મુખ તણો ઘેરો રંગ -
તે પર સ્નિગ્ધ લોચન યોધ
ચોડી રાખતો ધરી લોભ.
કલાપીનો કેકારવ/૩૮૨
