પૃષ્ઠ:Killol.pdf/૪૮

૩૦

ઉંચા તે આભમાં કેડા રે કાઢવા
બાપૂજી ઉડતા વિમાને રે;
વીંઝે છે વાદળાં ને માપે છે તારલા
દેવા ઇલમ દુનિયાને
હો વીરનું હાલરડું વાલું – વાલીડા૦

તારાં પોઢણ લાલ હીંગોળે પારણે
પીવાનાં દૂધ તારે મીઠાં રે;
બાપુને આજ મેં તો ભૂખ્યા ઉજાગરે
ધૂમંતા સોણલામાં દીઠા
હો વીરનું હાલરડું વાલું – વાલીડા૦

તારે પ્હેરણ વીર ! ઉન કેરી આંગડી
ઓઢવાને શાલ દુશાલા રે;
ઓતરા રે ખંડના હિમાળા કેડલા
કાઢતા હશે બાપુ વાલા
હો વીરનું હાલરડું વાલું – વાલીડા૦

શેરીના માનવી શું જાણે મુરખાં !
કીધા કરે છે તને નાનો રે;