પૃષ્ઠ:Kishor kathao.pdf/૮૮

તારિકા ઊગે ઊંધે ઝાડથી ઊંચેક ઊંચે ઊંચે આકાશે. “ ને વળી રૂપગુણમાં મારા જેવું ? ” વિનુ હે: “ તમારે જ એ શોધવાનું છે, હું શાના હું તમારાં રૂપગુણ તો તમે જ જાણુાને ? ” કુંવરી હેઃ “ તમારૂ” નામ તે અંડા ? ” વિનુ ₨: “ મારૂં નામ વિનુ આવીશ. ” વિનુ તા ઊઠીને ચાલ્યા ચે. કુંવરી એલી પડી. જરા યે ચેન ન પડે, “ અરે, એ તે શુ હશે ? વિનુ પણ ભારે! જરૂર મને પરણવાનો. એવુ તો નવુ' લાવ્યા છે કે ખરેખર નવુ જ \ ‰ કુવરીતા વિચારે ચડી: “ આ તા ભારે નવાઈ ! વળી પાછો લે ,. ‘ ઊંચે ઊંચે ઘરથી ઊંચે, ’ શાળાઓ એ તે શુ હશે? કાણુ જાણે, ખબર નથી પડતી, ઘરથી તે ઘણુ*ી ઊંચુ છે પણ મને કાં મળતુ આવે છે ? ‘ ઊંચે ઊંચે ઝડથી ઊંચે. ’ એવું ચે છે, પણ મારે ને અને ક'ઈ તા મેળ ખાવા જોઈ એ ના? • ઊંચે ઊંચે આકાશે. ‘ આકાશમાં તે ક્યાં થાડુ છે ? પણ બરાબર ઘરથી ઊંચે, ઝાડથી ઊંચે ને આકાશે, એવુ* ક્યાંથી કાઢવુ' ? કોણ જાશે. આ તા થાકી જવાય છે. ” બીજે દિવસે વિનુ આવ્યા. ત્રીજે દિવસે પણ આવ્યા. 88