આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૧૨ )
દિવ્ય ટહુકો.
વાદળી ઝીણી છવાઈ રહી સૂતી આકાશે,
ત્હેમાં થકી ચળાઈ ચાંદની આછી પ્રકાશે;
શાન્ત સકળ આ નગર, શાન્ત આ વ્યોમ વિશાળું,
મધ્યરાત્રિને સમે ધ્યાન ધરતું કંઈં ન્યારું. ૧
ત્ય્હાં આ અણચિંતવ્યો ટુહૂરવ ક્ય્હાંથી આવ્યો?
હઈડું લેતો હરી, કોકિલા ! ત્હેં જ ચલાવ્યો;
ટહુકો આ મીઠડો મ્હને ઊચકી લઇ જાતો
અમૃતસિન્ધુ જ્ય્હાં શીળો ધીરે ગાતો ફેલાતો. ૨
નથી સુણિયો શું ત્હમે મીઠડો ટહુકો બીજો,
હ્રદય ભેદી આવતો કોકોલાશબ્દ સરીખો?
ધ્યાન ધરંતાં કદી શાન્તિનદી રેલે જ્ય્હારે.
દિવ્યલોકથી તેહ ટુહૂરવ આવે ત્ય્હારે. ૩
ગર્જના.
નભ ચુમ્બતી આ પેલી માળ ગિરિરાજની ઊભી,
તે પાછળ શો ધીર નાદ ઊઠી જાતો ડૂબી!
કુપિત સિંહ કો તહિં મત્ત બની રાડ શું પાડે?
કે ગિરિશિખર વિશાળ પડ્યું ગગડી કો ખાડે? ૧
