આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૨૪ )
લલિત વસન્તાનિલને તેહ,
લલચાવંતી કુમળી દેહ. ૨
"અનિલ ! તું ચંચળ જાતે દીસે,
સ્થિર રહી કો સહ તું નવ વસે;
અનેક કળિયો ચૂમી આજ,
આવ્યો અહિયાં તું ઠગરાજ. ૩
વળી તજી મુજને તું જશે;
જ્ય્હાં કળિયો બીજી ખીલી હશે;
માર્ગ જતાં સહુને તું ચૂમે,
નિએલજ તોપણ હરખે ઘૂમે." ૪
"કોમળ કળી ! તું કાં રીસાય ?
તુજ સરિખી નવ દીઠી કય્હાંય;
અનેક અનિલો આવી ભમે,
અહિં તુજશું તે રંગે રમે. ૫
નવ તરછોડ્યો ત્હેં કોઈને,
સૌરભ સહુને દીધું મોહીને;
હા, હું ચૂમું કળી અનન્ત;
જય્હારે હું માર્ગમાં રમંત. ૬
પણ સૌરભ સઘળી એ તણું;
નિજ અંગ ધરી હરખું ઘણું,
સુગન્ધ-સ્મરણ હું ધારું એમ;
પણ તું તો નવ જાણે પ્રેમ. ૭
