પૃષ્ઠ:Kusummala (1912 - Edition - 4).pdf/૬૨

આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૪૨ )

મ્હેં ન કીધો અપરાધ કદી એ આટલો,
તો ય ગયા રીસાઈ ને મુજને તજી. ૭

તજી વળી આ બાળકડી જો બાપડી; -
કાં બાપુડી ! કૉણ ત્હને પીડા કરે ?
નાણી દયા તુજ તાતે બેટા ! આપડી,
વ્હેતા મૂક્યાં આપણને દૂખસાગરે. -- ૮

ઓ શીળી ચંદા ! ઓ સરિતા કોમળી !
ઓ આકાશ ઉદાર ! અનિલ સુકુમાર ઓ !
ત્હમે નહિં નિર્દય થાવાનાં કો ઘડી,
મ્હારા ને મુજ બાળકીના આધાર છો. ૯

જો, ઓ અનિલ કુંળો કર તુજ પર ફેરવે,
ચંદા ચૂમે તુજને પૂરા પ્રેમથી,
હાલેડાં ગાય નદી મુજથી મીઠે રવે,
અહિ જગજન કેરી પીડા તુજને નથી. ૧૦

આપણ બે એકલડાં અહિં વાસો વશી
રહીશું સુખમાં સ્મરણ કરી તુજ તાતનું,
રમજે નદીલહરીસંગે મીઠું હશી,
થાજે મ્હોટી એમ રહી દિનરાત્ય તું.— ૧૧

ને મુજ લાડકડી જ્ય્હારે મ્હોટી થશે,
જગત બધું ઘૂમીશ ત્ય્હારે નિજ જાત્ય હું,