પૃષ્ઠ:Kusummala (1912 - Edition - 4).pdf/૬૯

આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૪૯ )


શીળીશી ચાંદની વિશે શું કરંતી સ્નાન
તે રાત્રિ કે'વી દીસતી હતી દીપ્તિમાન!
ને શ્યામવર્ણ લઘુ ખણ્ડ જ મેઘ કેરો
ભૂલા પડ્યા કહિંથી આવી નભે ઠરેલા; ૨

દેદીપ્યમાન રજનીમહિં તે જણાય
જે'વાં જ બાળભૂતડાં ભૂલી જાતિ ન્યાય
આવ્યાં નિષિદ્ધ સ્થળમાં તજી અન્ધકાર,
ને વિસ્મયે ઠરી રહ્યાં સ્થિર તેહ ઠામ.- ૩

પેલી ઘટા તરુતણી જહિં તે જ રાતે
બે આપણે વિચરિયાં લઈ હાથ હાથે;
વૃત્તાન્ત પૂર્વ તણી મૂર્તિ વિરાજી પાછી,
વીત્યા દિનો અધિક તો ય ન થાય આછી. ૪

જો બાર કુમ્ભ દિન તે થકી માંડી આજે
ખાલી કર્યા ફરી ભર્યા અહિં ચન્દ્રરાજે.
હા! એટલી અવધિમાં સુખદુઃખરંગ
શા આપણે અનુભવ્યા હશી રોઈ સંગ! ૫

છૂટાં પડ્યાં, ફરી મળ્યાં, ફરી જો વિખૂટાં,
ભેટ્યાં હશ્યાં, ફરી રડી રડી આંસુ ખૂટ્યાં!
તે શોકવાદળ મહિં મળી એક ચંદા
સીંચતી શીળી હઈડે સુખલ્હેર મન્દા. ૬