ભીઃ કાંઈ જોઇતું હશે ત્યારે આવતો હશે?
ફા.: કોઇ વખત મેરેકુ દિલગિર જાનકર જેસે મીનાંકુ પડાવે એસા એસા સવાલ હમકુ સુનાતા.
ભી.: અને કેટલાક રૂપૈયા લેઈને જતો?
ફા.: એક વખત બડી ઇદમેં ગાડીમેં બેઠકર મેં જાતીથી સો મેરેકું દેખકર કેતા ઘુસ્સા હુઆ ઓર દુસરે દન હમકું ઉસ સબબ મારા દેખો ઉસકી આંખોમેં કીતના ઝેર આયા.
ભીઃ એનો વિચાર હશે કે પોતાના ભાણામાં બીજા કોઈને હાથ પડવા દેવો નહીં.
ફાઃ મેરેકુ બોલતા તુમારા હાથ ખુબ સુરત ભરેલા હે.
ભીઃ તે હા. જે સમે પૈસા હાથમાં હતા તે સમે.
ફાઃ બોલતા તુમેરી ખસબોઈ બોત અછી હે.
ભીઃ તે હા. તમે અતરની શીશીઓ એના ઉપર ઢોળતાં હશો તે સમે.
ફા.: હમકુ બોલતા તુમેરી આંખાં બડી બડી અછી હે, હરણ કે માફક.
ભી.: તારે તે તમારો દોસ્ત એવો મુરખ નહીં હોય કે એવી વિષય ભરેલી ડોશીને ફોસલાવી સકે નહીં.
ફાઃ ઓ દેવીકું લાયક નહીં હે, જો એસા ફાયદા દુનિયાકા કરના.
ભીઃ હવે તમારે દેવી પાસેથી શું લેવું છે?
ફાઃ વાજબી બાતાંતો ઓઈ હે જીને હમેરા એતા એતા લીયા ખાયા સૌકુ હમેરી નોકરીમેં રખના.
ભી.: પણ તે રાતની વખતે હિસાબ ચુકવી દેતો કે, નહીં.
ફા.: પણ એ તો બોલતાથા તુમારી ઉમ્મર તલક હમ તુમકું નહીં છોડેંગે.
ભી.: એણે જાણ્યું હશે કે, હવે તમારી ઉમ્મર પુરી થઇ.
ફા.: ક્યા ઉમ્મર પુરી હોય મેરા તો દિલગીરી કે સબબસે એસા બદન સુક ગયા.
ભી.: તમે સુકાઈ તો કાંઈ ગયાં નથી. પણ તમારું શરીર સડી ગયું લાગે છે.
ફા.: અરે મેં તો એસી સુક ગઈ જો મેરા બદન અંગુઠીમાં સોંસરા નીકલ જાય.
ભી.: હા અંગુઠી પૈ જેવડી હોયતો એમ થાય.
ફા.: દેખો મેં જો જુવાનખાંકી બાત બોલતી હું સો ઓ ચલા આતે હૈ. સીરપર ફુલ રખા હે, બડા બડા કપડાં પેહેરયાં હે, જેસે સાદીકી વખતમાં ખાનેકુ જતા હોય.
જુવાન.: હાં, બીબી સાહેબ, તુમારી મીજાજ કેસી હે?
